کلامیدیا یک بیماری مقاربتی شایع است که می تواند باعث عفونت در بین مردان و زنان شود. کلامیدیا توسط باکتری کلامیدیا تراکومایتیس ایجاد می شود. کلامیدیا یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی در زنان، به‌ویژه زنان جوان ۱۵ تا ۲۴ ساله است و اغلب هیچ علامتی ندارد. در سال 2015، بیش از 1 میلیون زن در ایالات متحده به کلامیدیا مبتلا شدند.

این بیماری یک مشکل جدی برای زنان است زیرا می تواند به اندام های تناسلی زنان آسیب برساند. کلامیدیا همچنین می تواند باردار شدن را دشوار یا غیرممکن کند و یا باعث حاملگی خارج از رحم شود. کلامیدیا معمولاً از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی و یا از طریق ترشحات واژن یا مایع منی منتقل می شود. کلامیدیا حتی در صورت عدم وجود علائم قابل انتقال است. این بدان معنی است که شما می توانید کلامیدیا را از فردی که هیچ علامتی ندارد، دریافت کنید. انتقال این باکتری بدون دخول هم میتواند رخ دهد حتی با لمس اندام تناسلی. هم چنین این بیماری در هنگام زایمان از مادر به نوزادش منتقل می شود. رابطه جنسی بدون کاندوم یا سایر روش های بازدارنده و رابطه جنسی دهانی اصلی ترین راه های انتقال عفونت کلامیدیا هستند. عفونت کلامیدیا در چشم می تواند از طریق تماس دهانی یا تناسلی با چشم ها رخ دهد، اما شایع نیست.

عفونت با کلامیدیا در گلو              عفونت با کلامیدیا در چشم                       ترشحات عفونی کلامیدیا

 

علائم کلامیدیا در مردان

بسیاری از مردان متوجه علائم کلامیدیا نمی شوند و اکثر مردان اصلاً علائمی ندارند. برخی از شایع ترین علائم کلامیدیا در مردان عبارتند از:

احساس سوزش در هنگام ادرار
ترشح زرد یا سبز از آلت تناسلی
درد در قسمت پایین شکم
درد در بیضه ها
همچنین امکان ابتلا به عفونت کلامیدیا در مقعد وجود دارد. در این مورد، علائم اصلی اغلب عبارتند از ترشح ، درد و خونریزی از این ناحیه. داشتن رابطه دهانی با فردی که عفونت دارد، خطر ابتلا به کلامیدیا در گلو را افزایش می دهد. علائم می تواند شامل گلودرد، سرفه یا تب باشد. همچنین ممکن است که ناقل باکتری در گلو باشید و آن را ندانید.

 

علائم کلامیدیا در زنان

کلامیدیا اغلب به عنوان “عفونت خاموش” شناخته می شود. این به این دلیل است که افراد مبتلا به کلامیدیا ممکن است اصلاً علائم را تجربه نکنند.اگر زنی به STI مبتلا شود، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا علائم ظاهر شود.برخی از شایع ترین علائم کلامیدیا در زنان عبارتند از:

مقاربت جنسی دردناک
ترشحات واژن
احساس سوزش در هنگام ادرار
درد در قسمت پایین شکم
التهاب دهانه رحم (سرویسیت)
خونریزی بین قاعدگی
در برخی از زنان، عفونت می‌تواند به لوله‌های فالوپ سرایت کند، که ممکن است باعث بیماری به نام بیماری التهابی لگن (PID) شود. PID یک اورژانس پزشکی است.

علائم بیماری التهابی لگن (PID) عبارتند از:

• تب
• درد شدید لگن
• حالت تهوع
• خونریزی غیر طبیعی واژینال بین پریودها

کلامیدیا همچنین می تواند رکتوم ( مقعد) را آلوده کند. زنان در صورت داشتن عفونت کلامیدیا در رکتوم ممکن است علائمی را تجربه نکنند. با این حال، اگر علائم عفونت رکتوم رخ دهد، ممکن است شامل درد رکتوم، ترشح و خونریزی باشد. علاوه بر این، زنان در صورت داشتن رابطه دهانی با فردی که عفونت دارد، ممکن است دچار عفونت گلو شوند. اگرچه ممکن است بدون اطلاع فرد دیگر را مبتلا کنید، اما علائم عفونت کلامیدیا در گلو شامل سرفه، تب و گلودرد است.

علائم بیماری های مقاربتی در مردان و زنان می تواند متفاوت باشد، بنابراین در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا، مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.

چگونه می توانم از ابتلا به کلامیدیا جلوگیری کنم؟

بهترین راه برای پیشگیری از کلامیدیا یا هر بیماری مقاربتی، عدم داشتن رابطه جنسی محافظت نشده واژینال، دهانی یا مقعدی است. اگر رابطه جنسی دارید، با اقدامات زیر خطر ابتلا به STI را کاهش دهید:

از کاندوم استفاده کنید. کاندوم بهترین راه برای پیشگیری از بیماری های مقاربتی هنگام رابطه جنسی است. از آنجایی که یک مرد برای انتقال دادن یا گرفتن کلامیدیا نیازی به انزال ندارد، حتماً قبل از تماس آلت تناسلی با واژن، دهان یا مقعد، کاندوم را روی آن قرار دهید. سایر روش‌های پیشگیری از بارداری، مانند قرص‌های ضدبارداری، شات‌ها، ایمپلنت‌ها یا دیافراگم‌ها، از شما در برابر بیماری‌های مقاربتی محافظت نمی‌کنند. استفاده از کاندوم، دنتال دم یا سایر روش‌های محافظت کننده در هر بار رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی می‌تواند به کاهش چشمگیر خطر عفونت کمک کند.

به طور منظم آزمایش دهید و مطمئن شوید که شما و همسرتان برای بیماری های مقاربتی آزمایش شده اید. قبل از رابطه جنسی در مورد نتایج آزمایش با یکدیگر صحبت کنید. غربالگری منظم از نظر عفونت های مقاربتی می تواند به جلوگیری از انتقال کلامیدیا کمک کند و در صورت نیاز به شما اطمینان دهد که تحت درمان قرار می گیرید. بسته به سطح خطر، پزشک می تواند به تعیین اینکه چند وقت یکبار باید آزمایش بدهید کمک کند.

تک همسر باشید. داشتن رابطه جنسی فقط با یک شریک می تواند خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی را کاهش دهد.

دوش واژینال نگیرید. دوش واژینال برخی از باکتری های طبیعی واژن را که از شما در برابر عفونت محافظت می کند، حذف می کند. این ممکن است خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی را افزایش دهد.

چه زمانی نیاز به آزمایش کلامیدیا دارم؟

اگر 24 سال سن و یا کمتر دارید و رابطه جنسی دارید، باید آزمایش کلامیدیا بدهید. کلامیدیا در زنان 15 تا 24 ساله بیشتر دیده می شود.
اگربعد از آخرین نتیجه آزمایش منفی خود، علائم کلامیدیا داشته اید و یا اگر شریک جنسی شما کلامیدیا داشته باشد، باید آزمایش دهید.
اگر شریک جنسی جدیدی داشته اید
اگر شریک جنسیتان به شما بگوید که کلامیدیا دارد.
اگر کارگر جنسی هستید
اگر در گذشته کلامیدیا یا STI دیگری داشته اید
اگر در حین رابطه جنسی از کاندوم استفاده نکرده اید و در رابطه ای هستید که تک همسری ندارد، به این معنی که شما یا همسرتان با افراد دیگر رابطه جنسی دارید.
همچنین اگر باردار هستید یا علائم کلامیدیا دارید، نیاز به آزمایش دارید.

کلامیدیا چگونه تشخیص داده می شود؟

در حال حاضر دو روش برای بررسی کلامیدیا وجود دارد :

تست های مولکولی نظیر PCR
تکنیک های میکروب شناسی
این تست ها را می توان با استفاده از نمونه های مختلف انجام داد . از جمله :

• آزمایش ادرار که رایج ترین روش است. شما در یک ظرف استریل که آزمایشگاه به شما تحویل میدهد ، ادرار می کنید. سپس ادرار شما از نظر کلامیدیا آزمایش می شود.
• تست سواب. پزشک شما از یک سواب پنبه ای برای گرفتن نمونه مایع از محل عفونی (واژن، دهانه رحم، راست روده یا گلو) استفاده می کند. سپس مایع برای کلامیدیا آزمایش می شود.
باید توجه داشت که تست پاپ اسمیر برای تشخیص کلامیدیا استفاده نمی شود.

با پیشرفت تکنولوژی های آزمایشگاهی ، روش های مولکولی این امکان را ایجاد کرده اند که عوامل بیماری زا را با دقت ، حساسیت و سرعت بالا حتی در مواردی که مقادیری بسیار کمی از عامل بیماری زا در نمونه وجود داشته باشد، شناسایی کرد .

آزمایش PCR روشی دقیق و قابل اعتماد برای شناسایی بسیاری از بیماری های عفونی از جمله عفونت با کلامیدیا است. و از آنجا که اغلب این بیماری قابل تشخیص قبل از بروز علائم می باشد ، آزمایش PCR نقش مهمی در جلوگیری از گسترش این بیماری ایفا می کند که بر روی نمونه ادرار ، سواب‌های مجرای ادرار مردان و سواب‌های اندوسرویکال/واژینال زنان انجام می شود.

انجام آزمایشات سلامت جنسی ، بخش مهمی از محافظت از سلامت شما، شریک زندگی شما و احتمالاً فرزندان آینده شما است. تقریباً همه افراد باید حداقل یک بار در سال برای بیماری های مقاربتی معاینه شوند و بسته به سن، سلامت کلی و شیوه زندگی جنسی شما ممکن است پزشک شما فواصل زمانی این چکاپ ها را تغییر دهد.

اگر رابطه جنسی پرخطر داشته اید، باید 28 روز پس از قرار گرفتن در معرض خطر با استفاده از تست استاندارد STD آزمایش انجام دهید. آزمایش مجدد در این شرایط پس از 3 ماه توصیه می شود. پزشک می تواند با کشیدن سواب واژن ، دهانه رحم، رکتوم یا گلو یا با گرفتن نمونه ادرار، کلامیدیا را آزمایش کند.

بسیار بعید است که کلامیدیا خود به خود از بین برود. اگرچه علائم ممکن است به طور موقت فروکش کنند، اما عفونت ممکن است بدون درمان در بدن باقی بماند . انجام تشخیص و درمان به موقع برای بر طرف کردن عفونت بسیار مهم است.

کلامیدیا چگونه درمان می شود؟

پزشک برای درمان کلامیدیا آنتی بیوتیک تجویز می کند. آنتی بیوتیک ها می توانند کلامیدیا را درمان کنند اما نمی توانند آسیب دائمی وارد شده به بدن شما، از جمله زخم شدن اندام های تناسلی شما را برطرف کنند. به همین دلیل باید در اسرع وقت آزمایش داده و آنتی بیوتیک مصرف کنید.

برای اثربخشی آنتی بیوتیک ها، باید تمام آنتی بیوتیک هایی را که پزشک به شما می دهد تمام کنید، حتی اگر علائم از بین بروند. آنتی بیوتیک های خود را برای کلامیدیا با کسی به اشتراک نگذارید. اگر علائم پس از درمان از بین نرفت، به پزشک مراجعه کنید.

اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک می تواند آنتی بیوتیک هایی را به شما بدهد که مصرف آنها در دوران بارداری بی خطر است.

کلامیدیا درمان نشده می تواند باعث مشکلات سلامتی جدی در زنان شود، از جمله:

• بیماری التهابی لگن (PID) که عفونت اندام های تناسلی زنان است . PID می تواند منجر به درد مزمن لگن، مشکلات بارداری و ناباروری شود. کلامیدیا درمان نشده یکی از علل شایع PID است و حدود 10 تا 15 درصد از زنان مبتلا به کلامیدیا درمان نشده را تحت تاثیر قرار می دهد.
• افزایش خطر ابتلا به HIV (ویروسی که باعث ایدز می شود) از طریق فعالیت جنسی.
درمان کلامیدیا آسان است. اما باید در اسرع وقت مورد آزمایش و درمان قرار بگیرید. اگر کلامیدیا دارید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. به شریک جنسی خود بگویید تا مورد آزمایش و درمان قرار گیرند. اگر آزمایش و درمان نشوند، ممکن است دوباره به کلامیدیا مبتلا شوید. تا زمانی که شما و شریک جنسیتان درمان نشده اید از تماس جنسی خودداری کنید. حتی پس از اتمام آنتی بیوتیک، در صورت داشتن رابطه جنسی با فردی که کلامیدیا دارد، می توانید دوباره به کلامیدیا مبتلا شوید. اگر علائمی دارید که در عرض چند روز پس از اتمام آنتی بیوتیک از بین نمی روند، دوباره به پزشک مراجعه کنید. همچنین باید 3 ماه پس از درمان بیماری مجدداً آزمایش دهید، زیرا ابتلا مجدد به کلامیدیا شایع است.

منابع :

www.healthline.com

www.womenshealth.gov

 

 

ترجمه : یاسمن حسنی

اردیبهشت 1401