برای تشخیص بیماری روماتیسم مفصلی به چه دکتری مراجعه کنیم؟

یکی از بیماری های خطرناک و البته قابل کنترل که ممکن است برای آقایان و بانوان در سنین مختلف اتفاق بیفتد روماتیسم مفصلی است.

تمامی افراد باید نسبت به این عارضه اطلاعات کاربردی را دارا باشند تا در صورت بروز علائم و نشانه های اولیه بدانند که باید به کدام پزشک برای بررسی های تکمیلی مراجعه کنند.

تعریفی ساده و البته کاربردی از روماتیسم مفصلی این است که معمولاً پس از بروز این عارضه افراد درد بسیار زیادی را در مفاصل احساس کرده که معمولاً نتیجه التهاباتی است که در بخش های مختلف بدن به ویژه در مفاصل اتفاق می‌ افتد.

با این حال روماتیسم نوعی بیماری خود ایمنی می باشد که بخش های مختلف بدن را مورد حمله قرار داده و در صورت عدم رسیدگی به موقع سریعاً در بخش‌ های مختلف بدن پیشروی خواهد کرد.

در بین دو استخوان مفصلی نرم و منعطف قرار گرفته که اجازه نمی‌ دهد استخوان ها بر یکدیگر ساییده شوند.

اما اگر عارضه ای متوجه این مفاصل شود افراد درد و مشکلات زیادی را متحمل شده که نهایتاً منجر به بروز روماتیسم مفصلی خواهد شد.

این افراد حتی هنگام انجام فعالیت های روزانه و راه رفتن های طبیعی و یا ورزش کردن درد زیادی را در مفاصل خود احساس می‌ کنند.

شاید این سوال برای شما به وجود آید که روماتیسم مفصلی چگونه اتفاق می افتد و آیا قابل درمان است یا خیر و برای بررسی ‌های تکمیلی آن باید به کدام پزشک مراجعه نمود.

در جواب اولین سوال باید بدانید که روماتیسم مفصلی معمولاً نوعی بیماری خود ایمنی بوده که سیستم دفاعی بدن بخش های حساس را به طور شدید مورد تهاجم قرار داده و باعث از بین رفتن عملکرد و کارکرد درست آنها خواهد شد.

اما مسئله این است که روماتیسم مفصلی معمولاً با التهاب در مفاصل کوچک و بزرگ بدن نمایان میشود و البته درد، قرمزی و خشکی زیاد را به همراه خواهد داشت.

شما می توانید این عارضه را در مراحل اولیه کنترل کرده و در موارد زیادی درمان خواهد شد.

اما باید به پزشکان و متخصصانی مراجعه کنید که در این زمینه تخصص و تبحر کافی دارند.

یکی از سوال هایی که عموم افراد با آن مواجه هستند این است که برای بهبود مشکلات و بیماری‌ های مفصلی و استخوانی باید به روماتولوژیست مراجعه نمود یا ارتوپدیست.

در هر صورت این دو پزشک با تخصص های متفاوت اما مرتبطی که دارند روند کار یکدیگر را ادامه می‌ دهند و فعالیت آنها با هم ارتباط داشته و می توانند عوارضی مانند روماتیسم را بهبود ببخشند.

ابتدا باید بدانید که این پزشکان اطلاعاتی کاملاً دقیق برای بررسی بیماری هایی مانند روماتیسم مفصلی دارند.

ارتوپدیست تخصصی است که در آن پزشک جراحی های مربوط به بیماری های استخوانی و مفاصل را انجام می دهد و البته روماتولوژی پزشکی است که وضعیت خود ایمنی بدن را بررسی کرده و می‌ تواند با دارو درمانی و فیزیوتراپی عوارض پیش آمده را بهبود ببخشد.

روند درمان روماتیسم مفصلی باید به گونه ای طی شود که این دو پزشک فعالیت های مکمل یکدیگر را انجام داده تا بتوانند هرچه سریعتر روماتیسم مفصلی افراد را کنترل کنند.

اما باید بدانید که این پزشکان عملکردی مناسب و بی نقص داشته و می‌ توانند با روش های پیشرفته و بروز اقدامات لازم را برای تشخیص و درمان بیماری مفصلی و روماتیسم انجام دهند.

بهتر است که در قدم اول به یک روماتولوژیست و یا ارتوپدیست مراجعه کرده و این افراد با تبحر و مهارت زیادی که دارند می توانند شما را در ادامه مسیر راهنمایی کرده و در صورت نیاز به پزشکان و تخصصان دیگر ارجاع خواهند داد.

آزمایش روماتیسم شامل چه آزمایش هایی می شود؟

زمانی که شخصی با علائم اولیه روماتیسم به پزشک مراجعه می‌ کند.

متخصصان تشخیص قطعی خود را بر اساس ظاهر و گفته های فرد بیمار اعلام نخواهند کرد و سعی دارند روش های دقیق تر مانند آزمایش را نیز در پیش گرفته تا متوجه شوند که چه عارضه ای سلامت شخص را تهدید می‌ کند و شدت انتشار آن تا چه حد بوده و پس از آن می توانند نظر قطعی خود را اعلام کنند.

اما اگر با علائمی مانند درد و خشکی مفاصل در ابتدای صبح همراه هستید و در طی روز احساس خستگی بسیار شدیدی با شما همراه است ممکن است از نشانه های اولیه روماتیسم مفصلی باشد.

با وجود رماتیسم مفصلی معمولاً التهابات و ورم مفصل ها در انگشتان دست و پا بیشتر شده و در مچ دست و پا نیز این عارضه مشاهده میشود.

با این حال این درد در تمامی مفاصل مانند ران، آرنج و گردن نیز بروز خواهد یافت.

اگر با بروز تمامی این علائم به پزشک مراجعه کنید متخصصان علاوه بر معاینات فیزیکی انجام چند آزمایش تخصصی را برای شما در نظر می‌ گیرند تا دقیق تر متوجه شوند که آیا اختلالی در سلامت شما ایجاد شده است یا خیر.

از آزمایشاتی که برای بررسی روماتیسم انجام میشود می‌ توان به تست بررسی پروتئین در خون اشاره کرد.

اگر میزان پروتئین در بدن بسیار زیاد باشد قطعاً می‌ تواند سبب ایجاد تورم در مفاصل شده و باید میزان تولید و دفع آن از طریق کلیه ها به طور دقیق بررسی شود.

آزمایش مربوط به روماتیسم معمولاً به صورت نمونه گیری از خون انجام میشود و پزشک می تواند چندین فاکتور مختلف را به این واسطه نوع آزمایش بررسی کرده و نتیجه مربوطه را سریعتر اعلام می‌ کنند.

البته در این آزمایش مایع مفصلی نیز بررسی خواهد شد و اگر مقدار آن از حد طبیعی کمتر باشد قطعا پزشک می‌ تواند وجود روماتیسم مفصلی را تایید کند.

معمولاً مقدار آ ان آ، و سدیمانتاسیون به طور دقیق بررسی خواهد شد و با بررسی این فاکتورها پزشک متوجه میشود که آیا وضعیت فرد در حالت بحرانی قرار دارد یا می توانند این عارضه را کنترل کنند.

این آزمایشات باید تحت شرایطی کاملا مناسب انجام شود تا پزشک بتواند به نتیجه آنها اطمینان کرده و نیازی به تکرار این فرآیند نخواهند داشت.

اما این سوال به وجود می آید که این آزمایشات در چه مواقعی انجام شده و آیا در روند درمان و شناسایی بیماری روماتوئید تاثیر گذار است یا خیر.

باید بدانید که وجود این نوع آزمایش سبب میشود تا تشخیص پزشک با کمترین میزان خطا انجام شود و البته شدت بیماری بررسی شده و پزشک می تواند به راحتی روش های درمانی مناسب را پیش روی شما قرار دهد.

البته گاهی آزمایشات دقیق و عوارض جانبی ناشی از روماتیسم مفصل بررسی میشود و پزشک می‌ تواند حتی پوکی استخوان، بیماری های قلبی و دیابت را نیز اندازه‌گیری کند.

لازم به ذکر است که عواملی مانند از دست دادن اشتها، کاهش وزن، ضعف، خشکی مفاصل دست و پا، خشکی چشم و دهان و وجود توده های سفت در زیر پوست همگی از نشانه های بروز روماتیسم مفصلی است و بهتر است هر چه سریعتر آزمایشاتی که پزشک برای شما تجویز می کند را انجام دهید.

با این شرایط هر چه سریعتر به این عارضه خطرناک پی برده و وارد دوره های درمانی طولانی نخواهید شد.

قطعاً روماتیسم مفصلی سلامت افراد را با خطر جدی مواجه کرده و اگر اقدامات لازم سریعاً برای درمان این عارضه انجام شود می‌ تواند مشکلات بسیار زیاد و حادی را نیز به وجود آورد.

می تواند تمامی مفاصل بدن را به شدت درگیر کرده و همه روزه وضعیت جسمانی افراد افت شدیدی خواهد داشت.

معاینه بدنی و سابقه خانوادگی برای روماتیسم

یکی از بیماری هایی که امروزه بسیاری از جوانان و حتی افراد میانسال با آن مواجه هستند روماتیسم مفصلی می باشد که گاها به دلایل ناشناخته و یا بر اثر سابقه بیماری های خانوادگی در بدن افراد شیوع پیدا می کند.

در مطالب قبلی تمامی علائم اولیه روماتیسم مفصلی را برای شما شرح داده ایم تا در صورت بروز هر کدام از آنها بدانید که باید چه عملکردی را داشته و به کدام پزشک مراجعه کنید.

اگر با علائم اولیه و مشکوک به روماتیسم مفصلی به پزشک مراجعه کنید متخصصان انجام آزمایش را برای شما الزامی می‌ دانند و تا حدودی می توانند با بررسی شواهد و عوامل ظاهری تشخیص دهند که آیا این بیماری در بدن شخص وجود دارد و یا در صورت حضور تا چه حد آسیب های متعدد را در بدن اعمال نموده است.

انجام آزمایش روماتیسم از طریق نمونه برداری و عکس برداری با دستگاه های پیشرفته می تواند پزشک را از تشخیصی که می دهد مطمئن کند.

اما باید بدانید که این بیماری به عوامل مختلفی بستگی دارد که می‌ تواند بر شدت و یا بروز آن تاثیرگذار باشد.

جنسیت در این نوع بیماری ها نقش مهمی دارد و معمولاً بانوان سه برابر بیشتر از آقایان در خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی قرار می‌ گیرند.

البته نباید سابقه خانوادگی را در این مسئله نادیده گرفت.

در چنین شرایطی یک ژن بیمار ممکن است از نسلی به نسل دیگر انتقال پیدا کرده و به طور ناگهانی در یک فرد بروز پیدا می کند و برخی از افراد بر اثر عوامل ژنتیکی به این عارضه مبتلا میشوند.

از طرف دیگر بروز برخی از مشکلات مانند عفونت می‌ تواند راهی برای تشدید و یا ابتلاء به روماتیسم مفصلی باشد که پزشکان با بررسی بخش های مختلف بدن که در معرض آسیب های ناشی از روماتیسم مفصلی قرار دارند معاینات خود را دقیق تر انجام خواهند داد.

نا گفته نماند که استعمال سیگار، تنش و استرس های پی درپی همگی عواملی هستند که بر بروز روماتیسم تاثیر داشته و به اندازه سابقه خانوادگی فرد را در معرض آسیب قرار می‌ دهد.

زمانی که با بروز علائم اولیه به پزشک مراجعه می‌ کنید متخصصان سعی دارند که با یک معاینه بدنی وضعیت شما را تا حدودی بسنجند.

اگر تورم، التهاب، خشکی و قرمزی در ناحیه مفاصل دست و پا و بین انگشتان وجود داشته باشد پزشک بیش از قبل به وجود روماتیسم مشکوک خواهد شد.

البته ابتدای صبح این التهابات بیشتر بوده و تا پایان روز به طور کامل بهبود نمی یابد.

از طرفی دیگر پزشک کف دستان فرد را بررسی کرده و اگر قرمز و ملتهب باشد نشانه ای از بروز این عارضه خواهد بود، البته مفاصل مچ دست، آرنج، پاها، زانو، ران، ستون فقرات و گردن نیز بررسی خواهد شد.

در طی معاینات بدنی پزشک تشخیص خواهد داد که آیا این عارضه و تمامی عواملی که بروز پیدا کرده است مربوط به روماتیسم مفصلی می باشند یا خیر.

البته هرگونه التهاب در نواحی چشم و یا خشکی در بخش های مختلف بدن می تواند از عوارض جانبی روماتیسم مفصلی باشد.

به همین دلیل پزشکان و متخصصان برای انجام معاینات بدنی بهترین زمان را صبح دانسته و معتقدند که اگر روماتیسم در بدن فرد منتشر شده باشد از تورمی که در ابتدای صبح اتفاق می‌ افتد تا حدودی میزان عارضه مشخص خواهد بود.

به شما توصیه می‌ کنیم که اگر پزشک معاینات بدنی و انواع آزمایشات را جهت بررسی دقیق تر برای شما تجویز می‌ کند حتما به آنها عمل کرده و برای بهبود سلامت خود و پیشگیری از شدت گرفتن چنین عوارض خطرناکی تمامی تلاش خود را به کار بگیرید.

هر چه تجربه و مهارت پزشک بالاتر باشد قطعاً می‌ تواند تا حدودی بر اثر انجام معاینات بدنی تشخیص دهد که آیا مشکلات و آسیب های پیش آمده مربوط به روماتیسم مفصلی می باشد یا خیر.

متخصصان علاوه بر معاینه بدنی سابقه خانوادگی فرد را نیز بررسی می کنند زیرا با این شرایط احتمال تشخیص روماتیسم مفصلی قوت گرفته و پزشکان می‌ توانند با درصد قویتری شدت عارضه را به شما اعلام کنند.

با این حال متخصصان روش های درمانی مختلفی را برای بهبود روماتیسم مفصلی در پیش خواهند گرفت.

روند درمان بر اثر شدت عارضه و مشکلاتی که فرد با آن مواجه میشود متغیر خواهد بود و روند درمان برای تمامی بیماران یکسان طی نمیشود.

آزمایش خون برای روماتیسم

زمانی که افراد با علائم و نشانه های خاصی از روماتیسم مفصلی به پزشک مراجعه می‌ کنند، متخصصان پس از انجام معاینات بدنی و بررسی سابقه خانوادگی افراد سعی دارند آزمایشی دقیق تر را برای بررسی وضعیت جسمانی افراد انجام دهند.

کاربردی‌ ترین آزمایشی که در چنین مواقعی استفاده میشود آزمایش خون است که با بررسی فاکتورهای مختلف وضعیت شخص را مشخص کرده و پزشک به طور قطعی وجود و یا عدم حضور روماتیسم را در بدن شخص اعلام می کند.

با ما همراه باشید تا در ادامه مطلب چگونگی انجام آزمایش خون جهت بررسی روماتیسم را برای شما شرح دهیم که البته باید مراقبت های اصولی قبل از این فرایند انجام شده و اینکه پزشک چه فاکتورهایی را از طریق این آزمایش بررسی می‌ کند را برای شما شرح خواهیم داد.

روماتیسم مفصلی که با نام علمی روماتوئید شناخته میشود آسیبی جدی و پرخطر برای افراد خواهد بود که می‌ تواند زندگی آنها را دستخوش تغییراتی مخرب کرده و زندگی فرد را از حد نرمال خارج خواهد کرد.

پزشکان و متخصصان برای بررسی دقیق‌ تر میزان و شدت روماتیسم مفصلی نمونه خون را مورد آزمایش قرار داده تا بتوانند فاکتورهای مختلف را بررسی کنند.

در این آزمایش فاکتور روماتوئید بررسی میشود، این آنتی بادی که معمولاً در جداره مفاصل جمع میشود در خون افرادی که با روماتیسم مواجه هستند وجود خواهد داشت و این نشان می‌ دهد که نقصی اساسی در روند فعالیت مفصل ها به وجود آمده است.

البته سرعت رسوب گلبول قرمز نیز بسیار مهم است و اگر این نوع فرآیند به سرعت اتفاق بیفتد یعنی فرد دچار التهابات مفصلی شده است.

از طرف دیگر متخصصان پروتئین موجود در بدن را اندازه گیری کرده و اگر میزان آن در بدن بسیار زیاد باشد نشان دهنده التهابات زیاد در مفاصل خواهد بود.

متخصصان گلبول های خون را به طور کامل شمرده تا متوجه شوند که هموگلوبین و هماتوکریت در چه وضعیتی قرار دارد، با این شرایط ارتباط کم خونی با روماتیسم مفصلی نیز مشخص خواهد شد.

البته در این تست خون ازمایش هپاتیت، آزمایش سرطان خون و لوپوس نیز بررسی خواهد شد و گاها ممکن است این عوارض از مشکلاتی مانند روماتیسم مفصلی نشأت گرفته باشد.

با این حال اگر گلبول ها سنگین شوند به سرعت در مفاصل رسوب می‌ کنند و همین امر باعث میشود که به مرور زمان اختلالات زیادی در عملکرد مفاصل ایجاد شود و نهایتا به بیماری روماتیسم مفصلی مبدل خواهد شد.

آزمایش خونی که برای بررسی روماتیسم مفصلی انجام میشود یکی از روش های کاربردی و کم خطا برای بررسی این عارضه خواهد بود.

متخصصان به هیچ عنوان تشخیص خود را از روی شواهد اعلام نخواهند کرد و سعی دارند که با بررسی های جسمانی و البته انجام آزمایشات داخلی متوجه شوند که آیا این عارضه در بدن شخص وجود دارد یا خیر، و اگر وجود داشته باشد باید چه راهی را برای درمان آن در پیش بگیرند.

آزمایش خون برای بررسی بسیاری از مشکلات داخلی روشی مطمئن و کاربردی است.

اگر این فرآیند به درستی و با دقت بالا انجام شود هیچ‌ گونه خطایی در تشخیص پزشک اتفاق نیفتاده و متخصصان می‌ توانند با استفاده در نتیجه آزمایش خون به طور قطعی اعلام کنند که آیا فرد با روماتیسم مفصلی مواجه هست یا خیر.

متخصصان سایر فاکتورهای جانبی را بررسی کرده و با چیدن پازل در کنار یکدیگر وضعیتی دقیق و بدون خطا را به فرد اعلام خواهند کرد.

اگر لازم باشد بر اساس نتیجه آزمایش پزشک بهترین روش درمانی را آغاز کرده تا افراد را از خطرات جانبی محفوظ بدارد.

نتیجه جواب آزمایشی که برای بررسی روماتیسم مفصلی انجام میشود کاملاً قابل اعتماد بوده و پزشکان بر اساس همین آزمایشات تشخیص خود را اعلام خواهند کرد.

آزمایش تصویر برداری برای روماتیسم

زمانی که با علائم خاصی از بیماری های جسمانی به پزشک مراجعه می‌ کنید اگر متخصصان تشخیص اولیه خود را بر وجود روماتیسم مفصلی اعلام کنند امری نگران کننده برای افراد خواهد بود.

اما لازم است بدانید که روش‌ های مختلفی برای بررسی این عارضه وجود دارد که بخشی از آنها بدون خطا بوده و می تواند پزشک را سریعا از شدت و میزان عارضه مطلع سازد.

علاوه بر بررسی سابقه خانوادگی و انجام آزمایش خون بررسی سایر فاکتورهای کلیدی، انجام تصویربرداری به پزشکان کمک می کند تا بتوانند هرچه سریعتر به وجود این عارضه پی برده و در صورت نیاز روش های درمانی را در پیش بگیرند.

یکی از روش های کاربردی که برای تشخیص روماتیسم مفصلی استفاده میشود فرآیند رادیوگرافی با اشعه ایکس می باشد.

این نوع تصویر برداری بسیار ساده می باشد اما متخصصان می‌ توانند به واسطه اشعه ایکس میزان تورم را در بافت های نرم و مفاصل بررسی کنند.

البته اگر عدم تقارنی در مفاصل وجود داشته باشد به واسطه رادیوگرافیکی بررسی خواهد شد.

هرچند که با وجود اشعه ایکس و نفوذ دادن آن به مفاصل پزشکان می توانند میزان ساییدگی غضروف ها را نیز بررسی نمایند.

این روش عکس برداری هیچگونه خطری برای سلامت افراد ندارد و می‌ تواند به صورت واضح هرگونه تخریب شدید را در ناحیه مفصل ها نمایش دهد.

در مواردی پزشکان انجام ام آر آی را روشی مناسب تر دانسته و معتقدند که به این واسطه تشخیص روماتیسم بدون خطا انجام می پذیرد.

اگر نسبت به اشعه ایکس حساسیت داشته باشد و پزشکان قرار گرفتن در برابر این اشعه را برای مراجعین مضر بدانند از فرایند ام آر آی استفاده می کنند که البته برای تشخیص مشکلات دیگر مربوط به استخوان و مغز استخوان نیز استفاده میشود.

به واسطه انجام فرآیند ام آر ای نه تنها بیماری های روماتیسمی و مفصلی بلکه تمامی عوارض آن و هرگونه آسیبی که به استخوان ها وارد شده باشد نیز مشخص میشود.

در فرایند ام آر آی به دلیل حساسیت و دقت بسیار زیاد دستگاه هرگونه تورم در مغز استخوان ها نیز بررسی میشود و اگر التهابی وجود داشته باشد هرچند محدود و کم دیده خواهد شد.

تصویربرداری به گونه ای است که تمامی ساییدگی ها یا اروزیون ها مشاهده شده و پزشک می‌ تواند به طور قطعی روند تشخیص و درمان را آغاز کند.

البته در مواردی پزشکان و متخصصان انجام سونوگرافی را برای تشخیص روماتیسم مفصلی مناسب می دانند.

سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی انجام میشود و کم خطر ترین نوع عکسبرداری خواهد بود.

البته این پزشکان هستند که تعیین می کنند کدام روش را برای تصویر برداری انجام دهند، در هر صورت هدف این است که شدت عارضه و میزان عوارض آن به خوبی در تصویر برداری مشخص شود.

گاها ممکن است در موارد نادر روش های ذکر شده عوارض و خطرات را به همراه داشته باشند، البته فواید و مزایای انجام آنها از خطراتی که دارند بیشتر است.

با این حال پزشکان در موارد بیشتری انجام سونوگرافی را تجویز می کنند زیرا در این روش اشعه ای در کار نبوده و فرآیندی کاملا ایمن و بی خطر خواهد بود، هر چند که هزینه آن کمتر بوده و شما می توانید طی مدت بسیار کوتاهی این فرآیند را به انجام برسانید.

نا گفته نماند که نتیجه سنوگرافی با دیگر روش ها هیچگونه تفاوتی نخواهد داشت و بر اساس شدت عارضه و تشخیص پزشک شما بین انواع عکسبرداری ها باید یک روش را انتخاب کنید.

البته این پزشک است که روش عکسبرداری را برای تشخیص روماتیسم مفصلی به بیمار اعلام می کند و مراجعین موظفند که با دقت و حساسیت بسیار زیاد این روند را اجرا کنند تا پزشک بتواند به واسطه تصویربرداری بخش‌ های مختلف مفاصل را مشاهده کرده و نهایتا تصمیم‌گیری خواهد کرد که شدت و میزان عارضه تا چه حد است و کدام درمان در این شرایط برای افراد مناسب تر می باشد.

آزمایش روماتیسم نمونه برداری از مفصل

پزشکان برای تشخیص و بررسی سلامت افرادی که به روماتیسم مفصلی مبتلاء می باشد روش های مختلف را در پیش گرفته و سعی دارند تا این عارضه را بررسی کرده تا از وجود قطعی رماتیسم و شدت عارضه مطلع شوند.

در کنار انجام بررسی های جسمانی و انجام آزمایش خون و تصویر برداری های مختلف یکی از روش هایی که معمولا استفاده میشود آزمایش مایع مفصلی می باشد که متخصصان سعی دارند با نمونه برداری از مایع مفصلی تشخیص دهند که علت بروز این عارضه چیست و چه خطراتی سلامت فرد را تهدید می کند.

مایع مفصلی معمولا غلیظ و روان است که معمولاً در مفاصل وجود داشته و تحرک آنها را آسان تر می کند، اگر حجم این مایع از حالت طبیعی کمتر شود مفصل ها رو به خشکی رفته و حرکات مفصل برای افراد با درد زیاد همراه میشود.

مفاصلی که در ناحیه زانو، شانه، لگن و دست و پا قرار می‌ گیرند بیش از دیگر قسمت‌ های بدن در معرض چنین آسیبی قرار خواهند گرفت و پزشک با روش های مختلف آنها را بررسی کرده و اطلاعات زیادی را کسب خواهد کرد.

پس از نمونه برداری از مایع مفصلی ابتدا مشخصات فیزیکی مایع مفصلی ارزیابی میشود.

پس از آن آزمایش شیمیایی بر روی آن انجام شده تا بتوانند فاکتورهای جزئی‌ تر را بررسی کنند.

پس از آن مایع مفصلی را با میکروسکوپ بررسی خواهند کرد و می توانند سایر موارد موجود در آن را حتی در حد شمارش بررسی نمایید.

در نتیجه این آزمایش اگر بیماری عفونی و میکروبی در مایع مفصل وجود داشته باشد پزشک متوجه حضور آن شده و می‌ توانند با این نمونه برداری ساده به سلامت فرد کمک زیادی کنند.

شاید لازم باشد بدانید که علت انجام آزمایش بر روی مایع مفصلی چیست؟ با این آزمایش متخصصان متوجه خواهند شد که آیا بیماری های عفونی در بدن وجود دارد یا خیر.

از طرف دیگر اگر خونریزی در مفاصل اتفاق بیفتد به واسطه این آزمایش و نمونه‌ برداری قابل بررسی خواهد بود.

هرچند که بیماری‌ های التهابی مانند نقرس نیز به این واسطه قابلیت بررسی داشته و پزشکان می‌ توانند اطلاعات کاربردی را با جزئیات کامل کسب نمایند.

زمانی که افراد با درد مفاصل، قرمزی پوست در اطراف مفاصل، التهاب و تجمع مایع در بخش استخوان ها و مفاصل به پزشک مراجعه می کنند این آزمایش انجام میشود تا پزشک بتواند اطلاعات لازم را کسب کند.

با این حال اگر در این مایع حالتی شبیه به چسبندگی وجود داشته باشد و یا رنگ آن کدر باشد نشان دهنده وجود عوارض جدی خواهد بود.

البته قرمز بودن مایع مفصلی نشان می‌ دهد که تعداد گلبول قرمز در آن بسیار زیاد بوده که خود نشانه ای از آسیب‌ های جدی می‌ باشد.

متخصصان انواع آزمایش را بر روی مایع مفصلی انجام می دهند تا متوجه شوند که آیا عفونت و یا مشکلی در مایع مفصلی وجود دارد یا خیر.

با نمونه برداری از مایع مفصلی پزشک می تواند بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید را نیز بررسی کند.

در این شرایط با بررسی مقدار اسید اوریک علت بسیاری از آسیب ها و التهابات مشخص خواهد شد.

نکته مهمی که باید بدانید این است که نمونه برداری از مایع مفصلی فرایندی آسان است که متخصصان با تجربه می توانند حجم مشخصی از این مایع را به عنوان نمونه از مفصل جدا کرده و پس از انجام آزمایشات با روش های مختلف می‌ توانند اطلاعات بسیار زیاد و البته کاربردی را در مورد سلامت مایع مفصلی کسب نمایند.

نهایتا نتیجه ای که از آزمایش و نمونه برداری مایع مفصلی به دست می آید بسیار دقیق و کاربردی بوده و می تواند روشی مطمئن برای تشخیص عارضه ای به نام روماتوئید باشد، البته پزشکان می توانند با این روش شدت آسیب پیش آمده را نیز مشخص کنند.

آزمایش بافت برای روماتیسم

یکی از مهمترین و خطرناک‌ ترین بیماری‌ هایی که ممکن است مفاصل را هدف قرار دهد رماتیسم نام دارد، متخصصان و پزشکان روماتیسم را یک عارضه جسمانی جدی دانسته و سعی دارند که با آزمایشات مختلف و سایر روش‌ های تشخیصی مطمئن وجود این عارضه را تایید کرده و در صورت لزوم درمان کنند.

حتماً می‌ دانید که روماتیسم عارضه جسمانی است که با علائم مشهودی همچون درد مفاصل، تورم و التهاب در مفاصل و یا سفتی و خشک شدن اندام‌ های حرکتی همراه است، این افراد ضعف و خستگی عمومی را دائماً تجربه کرده و عوارض سیستمیک را در بدن به طور جدی تجربه خواهند کرد و تاثیر بسیار منفی بر عملکرد قلب، کلیه، ریه و سایر اندام‌ ها خواهد داشت.

اغلب متخصصان برای آنکه بیماری روماتیسم را به طور قطعی تشخیص دهند روند کار را با یک آزمایش خون ساده آغاز می‌ کنند، اما این روش تشخیصی پزشک را به نتیجه قطعی نمی‌ رساند و تنها سرنخ‌ های کلیدی را از این آزمایش کسب می‌ کنند.

اما اگر پزشکان به وجود این بیماری مشکوک شوند سعی دارند که آزمایش خون را با نمونه گیری از خون وریدی انجام دهند، در این شرایط نیازی به ناشتا بودن نخواهید داشت اما این نمونه‌ گیری دقیق پزشک را به نتیجه‌ ای که انتظار دارد خواهد رساند.

در مواردی پزشکان برای بررسی‌ های جزئی‌ تر نیاز می‌ دانند که آزمایش بافت را انجام دهند تا بتوانند دقیق‌ تر روماتیسم احتمالی را بررسی کرده و متوجه شدت آسیب ها شوند.

در چنین موقعیتی پزشک از مایع مفصلی نمونه کوچکی را برداشته و برای تجزیه و تحلیل تحت آزمایش قرار می‌ دهند، از نمونه برداشت شده پزشک می‌ تواند تعداد سلول‌ ها، کشت و حتی شکل ظاهری مایع مفصلی را ارزیابی کند.

قطعاً بعد از این آزمایش پزشک تشخیص خواهد داد که آیا فرد با بیماری روماتیسم مواجه است یا عوارض پیش آمده ناشی از آسیب‌ های جسمانی دیگر هستند.

با این حال درصد خطا در نمونه برداشت شده از بافت برای تشخیص روماتیسم بسیار جزئی و محدود است و یکی از روش‌ های مطمئن از نظر پزشکان می‌ باشد.

آرتریت روماتوئید چیست؟

یکی از مهمترین و البته شایع‌ ترین آسیب‌ های جسمانی آرتریت روماتوئید نام دارد که مربوط به اختلالات و بیماری‌ های مفصلی است.

به طور کلی می‌ توان گفت که آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی سیستمیک شناخته میشود که با ایجاد التهاب و درد در مفاصل دامنه حرکتی افراد را محدودتر کرده و مشکلات جسمانی همه روزه بیش از حد نرمال پدیدار می‌ گردد.

عموم پزشکان طی بررسی‌ های دقیق متوجه شده‌ اند که آرتریت روماتوئید معمولاً از مفاصل کوچک شروع میشود و زمانی که درمان انجام نگردد مفاصل بزرگتر نیز درگیر شده و این عارضه نهایتاً به تخریب کامل مفاصل و فرسایش غضروف‌ ها و استخوان‌ ها ختم خواهد شد.

متخصصان معتقدند که آرتریت روماتوئید یک آسیب و عارضه جسمانی است که نیاز به درمان دارویی و مراقبت‌ های جسمانی دارد، اما اگر افراد در زمان مناسب به این عارضه پی ببرند با داروهای ضد روماتیسمی می‌ توانند تا حد زیادی از گسترش این بیماری جلوگیری نمایند.

گسترش بیماری آرتریت روماتوئید باعث ایجاد اختلال در حرکت طبیعی و عادی افراد شده و محدودیت‌ های جسمانی زیادی را در پی خواهد داشت، این افراد معمولاً احساس خستگی بسیار زیادی داشته و حتی با وجود استراحت کامل باز هم وضعیت جسمانی آنها در حد نامناسبی خواهد بود.

ناگفته نماند که بروز افسردگی، اضطراب و استرس و همچنین بیماری‌ های قلبی و چاقی مفرط از جمله عوارضی است که در پی آرتریت روماتوئید به وجود می‌ آید.

بهتر است که این بیماری پنهان و خاموش را جدی گرفته و به محض مشاهده علائم اولیه برای پیشگیری از گسترش بیماری و نهایتاً درمان آن به پزشک مراجعه کنید.

لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) چیست؟

لوپوس آریتماتوز سیستمیک هم نوعی بیماری خود ایمنی به شمار می‌ آید که مستقیماً سلامت مفاصل را تحت تاثیرات منفی قرار داده و عملکرد طبیعی آنها را از بین خواهد برد.

به طور کلی سیستم ایمنی بدن موظف است که تمامی آلودگی‌ ها، میکروب‌ ها و سلول‌ های سرطانی را از بین ببرد اما زمانی که بدن با مشکل خود ایمنی مواجه میشود سیستم ایمنی به صورت کاملاً غیر طبیعی سلول‌ های سالم بدن را هدف قرار داده و آسیب‌ های جسمانی پیدار می گردد.

اگر بخواهیم کمی جزئی‌ تر در مورد لوپوس آریتماتوز صحبت کنیم باید بدانید که این عارضه معمولا بخش‌ های حساس بدن مانند پوست، مفاصل، خون، کلیه‌ ها و سیستم عصبی مرکزی را درگیر می‌ کند.

از نظر عموم پزشکان این عارضه نوعی بیماری مزمن شناخته میشود و به این معناست که ممکن است برای مدت طولانی در بدن باقی بماند.

شدت بروز لوپوس اریتماتوز در بدن هر فرد با دیگری متفاوت است و بستگی به قوای جسمانی و عملکرد سیستم ایمنی بدن خواهد داشت، اما در هر صورت این عارضه بسیار جدی و خطرناک است و باید خیلی سریع شرایط برای درمان و بهبود اوضاع فراهم شود.

زمانی که پزشکان علت بروز لوپوس را بررسی می‌ کنند به مسائل ارثی و ژنتیکی نزدیک میشوند، تحقیقات نشان می‌ دهد که راهکاری برای پیشگیری از بروز بیماری لوپوس وجود ندارد اما کسانی که با این عارضه مواجه هستند بهتر است که بدون استفاده از ضد آفتاب در معرض نور خورشید قرار نگرفته و نباید شرایط را برای ابتلا به عفونت‌ های ویروسی فراهم نمایید.

همچنین استرس، عدم تعادل در میزان هورمون‌ ها و مصرف برخی از انواع داروها بر شدت گرفتن این بیماری موثر خواهند بود.

ناگفته نماند که لوپوس در شمار بیماری‌ های مسری قرار نمی گیرد  و از یک فرد به فرد دیگر انتقال نمی‌ یابد، همان طور که گفته شد کوچک‌ ترین میزان عفونت در بدن برای افراد مبتلا به لوپوس آریتماتوز بسیار خطرناک است، بهتر است که این افراد به طور مرتب واکسن‌ هایی که از بروز عفونت پیشگیری می‌ کنند را تزریق نمایند، البته این روند برای کودکان بیش از بزرگسالان حائز اهمیت است.

ناگفته نماند که اگر این عارضه در دوران کودکی شناسایی شود و پزشک تشخیص دهد که بیماری فرد بسیار شدید و فعال است نباید هیچ گونه واکسنی دریافت شود، این افراد حتی نمی‌ توانند واکسن‌ هایی همچون سرخچه، عریون، آبله مرغون و واکسن فلج اطفال خوراکی را دریافت کنند زیرا باعث میشود تا سیستم ایمنی با عملکردی بسیار متفاوت و نادرست مواجه شده و به تخریب بیشتر سلول‌ های سالم بدن منجر میشود.

با این حال تمامی کسانی که با بیماری لوپوس آریتماتوز سیستمیک مواجه هستند محدودیت‌ های زیادی را در طی زندگی تجربه خواهند کرد، اما مهم است که با ادامه دادن به فرایند درمان از شدت گرفتن این آسیب پیشگیری کرده و در مراحلی می‌ توانند بیماری را تحت کنترل درآورند.

اسکلرودرمی چیست؟

حتماً می‌ دانید که بیماری روماتیسم سلامت مفاصل بدن را هدف قرار داده و با تخریب آنها اختلالات زیادی را در سلامت افراد به وجود می‌ آورد، اما نوعی روماتیسم بسیار شدید و پیشرونده وجود دارد که اصطلاحا به آن اسکلرودرمی گفته میشود، در این نوع بیماری ابتدا پوست بدن مورد هدف قرار داده شده و با ضخیم‌ تر شدن آن خشکی‌ ها و سفتی‌ های شدیدی را مشاهده خواهید کرد، این روند در سطح پوست آنقدر ادامه پیدا می‌ کند تا زخم‌ های بسیار عمیق و دردناکی را در اندام‌ های تحتانی تجربه نمایید.

نکته بسیار مهمی که در مورد اسکلرودرمی باید بدانید این است که اندام‌ های مختلف بدن به ویژه پوست به مرور زمان وضعیت سلامت خود را از دست داده و بخش‌ های مختلف بدن مانند ریه، کلیه و دستگاه گوارشی در عملکرد اصلی خود ناتوان خواهند شد.

اما مبتلایان به بیماری اسکلرودرمی تنها آسیب‌ ها و تغییرات پوستی را تجربه نمی‌ کند بلکه ممکن است عملکرد سایر عروق خونی و عضلات همگی با اختلال مواجه شده و به مرور زمان بیماری‌ های مختلف پدیدار می‌ گردد.

با این حال می‌ توان گفت که اسکلرودرمی منشا بسیاری از اختلالات جسمانی است و به این واسطه سلامت سایر ارگان‌ های داخلی به طور کامل مختل خواهد شد.

زمانی که صحبت از اسکلرودرما میشود متخصصان این عارضه را به سه دسته تقسیم می‌ کنند، دسته اول اسکلودرمی سیستمیک جلدی محدود است که فقط به ضخیم شدن بافت‌ ها منجر شده و در دست‌ ها، بازوها و صورت نمایان می‌ گردد.

اما زمانی که اسکلودرمی سیستمیک جلدی پراکنده اتفاق می‌ افتد نواحی وسیع تری از پوست بدن مانند بالاتنه، بازوها و پاها تحت تاثیر قرار می‌ گیرند.

نوع دیگری از این بیماری را اسکلودرمی سینوسی اسکلوروز سیستمیک می‌ نامند، در این عارضه تغییری بر پوست مشاهده نخواهید کرد بلکه فیبروز یک یا چند اندام داخلی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

خطرناک ترین نوع رماتیسم چیست؟

همه ی بیماری های رماتیسمی اگر به موقع تشخیص داده نشود و درمان نگردد می تواند برای فرد خطرناک باشد ولی در میان انواع رماتیسم خطرناک ترین نوع آن شامل موارد زیر است که فقط می توان یک مقدار آن را کنترل کرد تا فرد بتواند به زندگی خود ادامه دهد:

آرتروز

یکی از نوع های خطرناک رماتیسم آرتروز است که نام دیگر آن آرتریت دژنراتیو است و دست و زانو و باسن زنان و مردان را درگیر می کند.

آرتریت روماتوئید

این مورد از نوع های خطرناک رماتیسم بوده و اختلالی التهابی مزمن‌ می باشد که  روی بدن فرد اثرات نامطلوبی می گذارد و این اثرات روی گروهی از اعضای بدن چون قلب، چشم، رگ های خونی و ریه تاثیر گذاشته و دلیل آن این است که سیستم ایمنی بدن اشتباهاً به بافت های موجود در بدن حمله کرده و به آنها آسیب می رسانند.

کاردیت

که به التهاب قلبی نیز معروف است.از جدی ترین نوع های بیماری رماتیسم است و به تب روماتیسم مشهور است. زمانی که فرد در هنگامی که استراحت می کند و یا خواب است دارای ضربان قلبی بالا باشد پزشک احتمال را بر وجود کاردیت  روماتیسمی می گذرد و از علائم آن داشتن صدای غیرطبیعی در هنگام معاینه کردن آن است.

بیماری خود ایمنی لوپوس

وقتی سیستم ایمنی بدن به بافت های سالم بدن حمله کنند و به آنها آسیب وارد کنند بیماری خود ایمنی لوپوس به وجود آمده است که از نوع های خطرناک رماتیسم بوده که موجب میشود در بافت های بدن التهاب های شدید به وجود بیاید و از علائم آن وجود التهاب و تورم در مفاصل و آسیب رسیدن به کلیه ها، قلب، پوست، خون و ریه ی فرد است.

آرتریت پسوریاتیک‌

از نوع های خطرناک رماتیسم است که به طور خیلی عجیبی با پسوریازیس پوستی ارتباط دارد. التهاب ناشی از این رماتیسم روی مفاصل و ساختار های اطراف آن تاثیری منفی گذاشته و تاندون های استخوان ها را ملتهب کرده و تنوسینوویت در انگشت ها را هم دچار التهاب می کند. این بیماری ممکن است موجب ایجاد حفره در ناخن نیز شود.

سندرم شوگرن

این سندرم هم جزو بیماری های خود ایمنی بوده و موجب میشود که به اشتباه، سیستم ایمنی بدن به قسمت خاصی از بدن حمله کند. سندرم شوگرن باعث حمله ی سیستم ایمنی بدن به غدد میشود که وظیفه ی تولید اشک و بزاق را بر عهده دارند و افرادی که به این بیماری مبتلا هستند دچار خشکی در چشم و دهان هستند‌. این بیماری در خیلی از مواقع همراه با بیماری لوپوس و آرتریت روماتوئید اتفاق می افتد.

نقرس

این بیماری جزو خطرناک ترین نوع های روماتیسم است که موجب ایجاد درد بسیار شدید و تورم در مفاصل فرد میشود و اکثرا مفصل شست پای فرد را درگیر می کند.

شرایط آزمایش رماتیسم

آزمایش رماتیسم شامل موارد زیر است:

انجام معاینات بدنی و سابقه های خانوادگی که فرد دارد.

در معاینات بدنی پزشک متخصص مفاصل فرد را از لحاظ متورم شدن، درد و وجود قرمزی مورد ارزیابی قرار داده و رفلکس های موجود، دامنه ی حرکتی آنها و قدرت عضلات را هم مورد بررسی قرار می دهد.

همچنین وجود داشتن ژن های ابتلا به این بیماری نیز بسیار دارای اهمیت است که فرد دارای سابقه ی خانوادگی در ابتلا به این بیماری است. در انجام معاینات مفصلی باید حداقل ۳ مفصل فرد درگیر باشد.

انجام دادن آزمایش خون برای تشخیص بیماری

انجام آزمایش خون به تنهایی نمی تواند نشان دهنده ی وجود آرتریت روماتوئید باشد ولی انجام آن در کنار دیگر آزمایش ها می تواند به تشخیص پزشک بسیار کمک کند. برای این آزمایش از خون وریدی نمونه گرفته میشود و نیازی به ناشتا بودن فرد نیست. انجام این آزمایش ممکن است دارای موارد زیر باشد:

• فاکتور روماتوئید که به RF معروف است‌.
• اندازه گیری آنتی بادی آنتی سی سی پی که به Anti-ccp معروف است.
• اندازه گیری پروتئین واکنش پذیر سی که به CRP معروف است‌.
• اندازه گیری میزان رسوب گلبول های قرمز که به ESR معروف است‌.
• شمارش کردن کامل سلول های خونی که به CBC معروف است‌.
• اندازه گیری آنتی بادی ضد هسته ای که به ANA معروف است‌.
• اندازه گیری اسید اوریک
• انجام پنل کامل متابولیک

آزمایشات تصویر برداری رماتیسم

با انجام دادن این آزمایش می توان  افتراق تفاوت موجود بین آرتروز ها را به پزشک نشان داد و روند پیشرفتی بیماری را با گذشت زمان مشخص می کند. این آزمایشات شامل موارد زیر است:

انجام عکس ساده ی رادیولوژی

با این عکس مفاصل آسیب دیده و میزان فرسایش استخوان ها مشخص میشود.

انجام ام آر آی

برای تشخیص علائم اولیه آرتریت روماتوئید انجام ام آر آی بسیار مناسب است و میزان تورم بافت های نرم و سینوویت‌ را مشخص می کند‌.

سی تی اسکن

می توان با استفاده از سی تی اسکن عمق مفاصل را مشاهده کرد.

انجام سونوگرافی

ساختار مفصل و بافت های نرمی که در اطراف آن وجود دارد و میزان شدت بیماری را می توان به وسیله ی انجام سونوگرافی مشخص کرد.

نمونه برداری کردن از مایع مفصل (مایع سینوویال)

پزشکان با نمونه گرفتن از این مایع تعداد سلول های موجود در آن، رنگ آمیزی و ظاهر کلی مایع را مورد ارزیابی قرار می دهند. با استفاده از این آزمایش می توان التهاب را شناسایی کرد.

علائم رماتیسم مفصلی چیست؟

این بیماری دارای علائمی به شرح زیر است:

• موجب میشود که مفاصل فرد نرم شده و متورم و دردناک گردد و این موارد طی ۶ هفته بهتر نشده و ادامه داشته باشد‌.
• در زمان های صبح و وقت هایی که فرد تحرک ندارد مفصل های فرد سفت شده و برای ۳۰ دقیقه اینگونه خواهد ماند.
• داشتن خستگی زیاد از حد
• تب کردن
• از دست دادن اشتها
• بی حس شدن و گز گز کردن اندام های انتهایی فرد
• کم شدن‌ محدوده ی حرکتی در فرد
• داشتن درد و التهاب در مفاصل
• حساس شدن مفاصل و درد گرفتن در هنگام لمس شدن آنها
• وجود علائم در هر دو طرف بدن فرد
• کم شدن‌ ناگهانی وزن فرد
• داشتن ضعف و بی حالی
• داشتن ورم و قرمزی و گرما در مفاصل

آیا می توان از بروز رماتیسم پیشگیری کرد؟

باید این را بدانید که راهکاری قطعی که بتوان از آرتریت روماتوئید پیشگیری کرد وجود ندارد ولی با انجام یکسری از کارها می توانید باعث جلوگیری از بروز این بیماری شوید از جمله:

• ترک کردن سیگار و دخانیات
• داشتن سبک زندگی سالم و استفاده از مواد غذایی سالم
• ورزش کردن
• کم کردن وزن
• انجام دادن تمرینات فیزیوتراپی
• مصرف نکردن قند زیاد و چربی های اشباع شده
• استرس و اضطراب نداشتن و خوب استراحت کردن
• استفاده کردن از کمپرس های سرد و گرم برای تسکین دادن درد مفصل ها
• مبتلا نشدن به عفونت

آزمایش خون برای فاکتور روماتوئید

یکی از روش‌ های تشخیصی برای بررسی بیماری روماتوئید آزمایش خون است، البته با توجه به علائمی که در بدن بیماران ظهور پیدا می‌ کند متخصصان فاکتورهای مختلف را از طریق این آزمایش بررسی خواهند کرد.

به عنوان مثال تست cbc یک آزمایش خون بسیار دقیق است که برای مبتلایان به آرتیت روماتوئید مناسب است.

بیماران مبتلا به روماتوئید معمولاً مستعد کم خونی هستند و انجام این آزمایش کمک می‌ کند تا پزشک میزان هموگلوبین را دقیق‌ تر ارزیابی کنند، اگر در نتیجه آزمایش بانوان هموگلوبین کمتر از ۱۲ باشد و برای آقایان این عدد کمتر از ۱۳ گرم در دسی لیتر نشان داده شود بیانگر آن است که فرد با کم خونی مواجه است.

تست anti_ccp نوعی آزمایش است که به صورت تخصصی یک نوع اتوآنتی بادی به نام anti_ccp مورد بررسی قرار گرفته که در بدن ۸۰ درصد مبتلایان به آرتریت روماتوئید وجود دارد.

آزمایش خونی که به منظور بررسی بیماری روماتوئید انجام میشود کاملاً تخصصی است و از این آزمایش پزشک می‌ تواند فاکتورهای مختلف را بررسی کند، به عنوان مثال بالا بودن سرعت رسوب گلبول قرمز نشان می‌ دهد که التهاب بسیار وسیع در بدن وجود دارد.

از طرف دیگر اگر عدد مربوط به اوریک اسید در خون بسیار زیاد باشد نشان می‌ دهد که این افراد به احتمال خیلی زیاد به عارضه آرتریت روماتوئید مبتلا شده‌ اند، همانطور که می‌ دانید آرتریت بر اندام‌ های داخلی همچون کبد نیز تاثیرات منفی اعمال می‌ کند.

از این رو زمانی که آزمایش خون انجام میشود و پزشک مشاهده می‌ کند که میزان سدیم، پتاسیم، گلوکز و کراتین در خون به حد نامتعادل وجود دارد احتمال ابتلا به روماتوئید را جدی‌ تر می‌ دانند.

آزمایش خون برای آنتی بادی ضد هسته ای (ANA)

یکی از مهمترین آزمایشاتی که در مراکز تخصصی انجام میشود تحت عنوان آزمایش خون ANA شناسایی می‌ گردد، هدف از انجام این آزمایش بررسی بیماری‌ های خاص مانند لوپوس است، البته پزشکان به واسطه این روش تشخیصی متوجه میشوند که آیا فرد با بیماری لوپوس مواجه است و یا سندروم شوگرن در بدن آنها شیوع پیدا کرده است یا خیر.

تست ANA برای تشخیص سایر بیماری‌ های خود ایمنی همچون روماتیسم و اسکلرودرما نیز مورد استفاده قرار می‌ گیرد و پزشک وضعیت سلامت بافت‌ های همبند را ارزیابی خواهد کرد.

تعریف ساده‌ تر از آنتی بادی ضد هسته یا ANA این است که به گروهی متنوع از آنتی بادی‌ هایی می‌ توان اشاره کرد که آنتی ژن‌ های هسته‌ ای و سیتوپلاسمی را هدف قرار می‌ دهند، آنتی بادی‌ های ضد هسته‌ ای در خون بیمارانی که به عارضه رماتیسمی مبتلا هستند به راحتی قابل شناسایی خواهد بود، البته این فاکتور در بدن سایر بیماران مبتلا به سندروم‌ های بالینی نامشخص نیز نمایان است.

ANA با بیماری‌ های خاصی همچون لوپوس ارتباط نزدیکی دارد، با این حال متخصصان به تمامی افرادی که به بیماری‌ های خود ایمنی مشکوک هستند و یا احتمال ابتلا به اسکلرودرما، سندروم شوگرن و لوپوس در بدن آنها زیاد است انجام ANA را گزینه مناسبی دانسته تا بتواند اطلاعات لازم را در این زمینه کسب نمایند.

برای انجام تست ANA نمونه‌ گیری خون با روش‌ های درست کاملاً الزامی است، همچنین مهم است که قبل از این آزمایش فرد به صورت ناشتا باشد، برای نمونه گیری خون از ورید بازویی استفاده می‌ کنند.

ناگفته نماند که اگر نتیجه تست ANA مثبت شود همیشه هم نشانه‌ ای از بیماری‌ های خود ایمنی نخواهد بود و ممکن است ناشی از یک عفونت مزمن در بدن باشد.

در هر صورت در موارد بسیار زیادی افزایش ANA نشان می‌ دهد که فرد به بیماری‌ هایی همچون لوپوس و روماتیسم مبتلا است، البته این تست با بیماری‌ هایی همچون هپاتیت، بیماری سندروم شوگرن، سرطان خون، سیروز کبدی و فیبروز ریوی ارتباط دارد.

آزمایش خون برای آنتی بادی ضد DNA دو رشته ای (dsDNA)

آزمایش خون برای آنتی بادی ضد DNA فرایندی کاملاً تخصصی است که معمولاً برای تشخیص بیماری‌ های مفصلی مورد استفاده قرار می گیرد.

متخصصان زمانی که افراد با درد مفاصل، بثورات جلدی، خستگی و اختلال در عملکرد کلیه به آنها مراجعه می‌ کنند با استفاده از آزمایش خون آنتی بادی ضد DNA سعی دارند تا دقیق‌ تر بررسی کنند که علت اصلی این علائم چیست.

پزشکان برای تشخیص لوپوس آریتماتوز سیستمیک این نوع آزمایش را گزینه مناسبی دانسته و به تشخیص درست پزشک کمک زیادی می‌ کند، اما برای آنکه این آزمایش تخصصی کاملاً دقیق و بدون اختلال انجام شود بهتر است که یک هفته قبل از انجام آزمایش فرایندهایی همچون اسکن رادیو اکتیوی را انجام ندهید، همچنین برخی از انواع داروها مثل متیل دوپا، پنی سیلین ها، کینیارین، فنیتوئین، کاربامازپین و دیگر انواع داروها ممکن است بر مثبت شدن این تست اثرگذار باشد.

ناگفته نماند که اگر بیماران توانایی همکاری با مراکز آزمایشگاهی را نداشته باشند ممکن است در نتیجه تست انجام شده تداخل ایجاد شود.

زمانی که افراد آزمایش ANA را انجام می‌ دهند و نتیجه تست آنها مثبت میشود پزشک لازم می‌ داند که آزمایش خون آنتی بادی ضد DNA دو رشته‌ ای را نیز انجام دهد، به واسطه انجام این آزمایش متخصصان متوجه خواهند شد که علت مثبت شدن آزمایش ANA چیست و اگر فرد به لوپوس آریتماتوی مبتلا باشد به واسطه این آزمایش قابل تشخیص است.

با این حال متخصصان آزمایش خون آنتی بادی ضد DNA دو رشته‌ ای را فرایندی موثر دانسته و به واسطه انجام آن خیلی دقیق تشخیص خواهند داد که آیا اختلالات خود ایمنی در بدن فرد رخ داده است یا خیر.

دانستن این مطلب خالی از لطف نیست که بدانید آزمایش خون برای آنتی بادی ضد DNA زمانی انجام میشود که پزشک متوجه شود افراد با دردهای شدید مفصلی مواجه هستند، البته قرمزی و راش پوستی، خستگی و سردردهای مداوم در کنار ریز مو همگی از جمله دلایلی هستند که پزشک برای تشخیص بهتر این آزمایش را مناسب می‌ داند.

با انجام آزمایش آنتی بادی ضد DNA پزشک به طور قطعی وجود بیماری‌ های مربوطه را تشخیص می‌ دهد، اگر میزان تیتر این آزمایش در خون بسیار زیاد باشد و فرد علائم لوپوس را داشته باشد پزشک تشخیص می‌ دهد که این بیماری در بدن فرد شیوع پیدا کرده است، اما اگر در این آزمایش خون عدد تیتر DNA متوسط و یا کم باشد احتمال بروز برخی از بیماری‌ ها مانند هپاتیت مزمن، سیروز صفراوی و یا سندروم شوگرن قوت می‌ یابد.

اما اگر تیترها اعداد خیلی پایین را نشان دهند به معنی منفی بودن تست است و متخصصان ابتلا به بیماری‌ های همچون لوپوس را به طور معمول رد می‌ کنند، اما این نظریه به هیچ عنوان قطعی نخواهد بود بلکه لوپوس یک بیماری خاموش و پنهان است و ممکن است در آینده در بدن فرد ظهور پیدا کند.

با این حال توصیه میشود که برای انجام این نوع آزمایشات تخصصی تمامی نکاتی که پزشک یادآور میشود را انجام داده تا نتیجه‌ ای دقیق و بدون خطا حاصل شود، در این شرایط پزشک می‌ تواند تشخیصی درست را به بیماران ارائه داده و اگر عارضه‌ ای در بدن آنها وجود داشته باشد سریعاً بهترین شیوه‌ های درمانی را در پیش خواهند گرفت و با این شرایط سلامت افراد حفظ شده و از آسیب‌ های جسمانی بیشتر محفوظ می‌ مانند.

این آزمایشات تخصصی را باید در مراکزی انجام دهید که تمامی ابزارها را دارا باشند، در این شرایط متخصصان با بررسی‌ های گسترده و دقیقی که انجام می‌ دهند نتیجه کاملاً قابل اعتماد را به مراجعین ارائه داده و شرایط برای تشخیص پزشک و نهایتاً درمان عارضه به راحتی فراهم خواهد شد.

نتیجه آزمایش روماتیسم چقدر طول می کشد؟

مدت زمان لازم برای دریافت نتیجه آزمایش روماتیسم بستگی به محل انجام آزمایش، نوع آزمایشات و تعداد آزمایش های درخواستی دارد. به طور کلی ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد تا نتایج آزمایش روماتیسم در دسترس شما قرار گیرد.

عکس آزمایش روماتیسم