فهرست مطالب
Toggleسقط مکرر
به ختم شدن حاملگی قبل از هفته ۲۰ بارداری و یا از دست دادن جنینی که وزن زیر ۵۰۰ گرم دارد سقط می گویند.
تقریبا ۱۵ درصد از بارداری ها بین هفته ۴ تا ۲۰ بارداری رخ می دهد.
سقط مکرر جزو شایع ترین عارضه های ناشی از بارداری است و زمانی از اصطلاح سقط مکرر برای فرد استفاده میشود که ۳ یا بیشتر از ۳ بار ختم حاملگی با جنین زیر ۲۰ هفته و یا با وزن زیر ۵۰۰ گرم وجود داشته باشد.
بروز سقط مکرر ممکن است ناشی از مشکل های ژنتیکی و یا وجود اختلالات ترومبوفیلی باشد.
زمانی اختلال ترومبوفیلی رخ می دهد که تمایل جهت ایجاد لخته خون افزایش پیدا می کند و مشکلاتی چون بروز سقط مکرر، مشکلات بارداری و اختلالاتی در رشد جنین را به همراه دارد.
این اختلال را می توان از طریق یکسری آزمایش ژنتیکی خاص مشخص کرد به صورتی که جهش ژنتیکی و یا ناهنجاری هایی که با این اختلال ارتباط دارند را مورد بررسی قرار می دهند.
سقط های ترومبوفیلیایی
برای داشتن حاملگی موفق باید جریان خون جفتی به صورت مناسب و کافی باشد.
زمانیکه در گردش خون جفتی اختلالی ایجاد شود باعث انفارکتوس جفت شده و سقط اتفاق می افتد.
وجود اختلال در گردش خون جفتی باعث کند شدن رشد جنین در داخل رحم، مرگ جنین در داخل رحم، بروز پره اكلامپسى و Placental abruption میشود.
به طور کلی هر وضعیتی که باعث بالا رفتن انعقاد خون شود موجب بروز سقط ترومبوفیلیایی میشود.
این اختلال ممکن است به صورت وراثتی و یا اکتسابی به وجود آید.
موارد زیر جزو آن دسته موارد هستند که باعث بالا رفتن قابلیت انعقاد خون میشوند:
بروز جهش در ژن پروترومبين
این جهش مولکول آدنین را جایگزین گوانین کرده و باعث افزایش سطح پروترومبين پلاسما میشود و با افزایش پروترومبين ریسک بروز ترومبوز بالا می رود.
این جهش را از طریق روش PCR بررسی می کنند و وجود آن باعث سقط مکرر در سه ماه اول می گردد.
کم بودن پروتئین S
پروتئینی وابسته به ویتامین K است و سنتز شده توسط سلول های موجود در کبد و اندوتليال و همچنین مگاكاريوسيت ها است.
این پروتئین در زمان اتصال پروتئین C به فسفوليپيدها چون کوفاکتور رفتار می نماید و کمبود اکتسابی آن را می توان در اختلال های مربوط به خود ایمنی و بیماری های التهابی دید.
کم بودن میزان پروتئین S با سقط هایی که غیر تکراری هستند و با تاخیر صورت می گیرند ارتباط دارد.
همچنین با مصرف کردن استروژن ها، وجود بیماری های کبدی و ابتلا به سندروم نفروتيك مقدار این پروتئین هم کاهش می یابد.
بروز جهش در فاکتور V Leiden
جهش در فاکتور V و یا Factor V Leiden Mutation از مهم ترین عواملی است که موجب به وجود آمدن ترومبوز در جفت و بروز سقط ترومبوفیلیایی میشود.
سه ناحیه موجود در ساختمان فاکتور V با فعالیت پروتئین C شکسته میشود.
جایگزینی مولکول آدنین با گوانین با جهش ایجاد شده در نوكلئوتيد شماره 1691، با جانشینی اسيد آمينه گلوتامين با آرژنين همراه است.
این جایگزینی در اثر فعالیت پروتئین C رخ می دهد و در برابر تجزیه پروتئین C موجب مقاومت فاکتور V میشود و انعقاد یافتن ادامه پیدا می کند.
با استفاده کردن از قرص های ضد بارداری ریسک بروز این عارضه بیشتر میشود.
جهش فاکتور V علاوه بر سه ماه دوم که بیشتر سقط ها در آن زمان رخ می دهد در سه ماه اول نیز موجب سقط جنین می گردد.
ریسک سقط جنین در زنانی که خواهر آنها دارای سابقه ترومبوز ناشی از جهش فاکتور V بوده بالا است.
کم بودن میزان پروتئین C
از فاکتور های ضد انعقادی است که به ویتامین K وابسته بوده و در داخل کبد سنتز می گردد.
در زمان انعقاد، ترکیب ترومبين با ترومبو ماديولين صورت گرفته و موجب به وجود آمدن کمپلکس فعال آنزیمی شده و فعال شدن پروتئین C در جریان خون را به همراه دارد و این پروتئین در حضور كوفاكتوری که خود دارد کمپلکس را به وجود می آورد که باعث تجزیه فاکتور V و VIII می گردد.
با کاهش میزان پروتئین C این فاکتور در داخل خون باقی مانده و فعالیت انعقاد خون را بالا می برد.
میزان سطح خون پروتئین C در زمان تولد از بالغین کمتر بوده و با گذشت ۶ ماه و به تدریج میزان آن افزایش پیدا می کند و سطح آن به سطح بزرگسالان نزدیک شده ولی تا ۱۰ سالگی از مقادیر نرمال بزرگسالان کمتر است.
در زمان وجود سرطان قدرت فعال كنندگى ترومبين ترومبوماديولين بالا رفته و پروتئین C را مصرف می کند و موجب کاهش سطح آن می گردد.
داشتن سندروم آنتى فسفوليپيد
از اختلالات ترومبوفیلی اکتسابی است و معمولا ۱۵ درصد سقط ها را در بر می گیرد و علت آن شارژ منفی آنتی بادی بر علیه فسفوليپيد ها است و سر دسته آن ها آنتی بادی LAC از کلاس lgG و lgM می باشد که در تست های انعقادی که به فسفوليپيدها وابسته هستند موجب ایجاد تداخل میشود.
کم بودن آنتى ترومبين III
آنتی ترومبین III تولید شده توسط کبد بوده و به عنوان ضد انعقاد طبیعی عمل می کند.
این ماده فاكتورهاى II، IX، X، XI، XII و فاکتور Kallikrein را غیر فعال کرده و مهار آبشار انعقادی را به همراه دارد.
وجود تعادل در Anti thrombin III باعث عملکرد طبیعی سیستم انعقادی میشود و کم بودن آن فرایند انعقاد را زیاد می کند.
در صورت کمبود Anti thrombin III می توان از تزریق هپارين استفاده کرد و در افراد دارای ۶۰ درصد Anti thrombin III نرمال پاسخ خوبی می دهد.
کم بودن میزان Anti thrombin III نوعی اختلال هتروژن تلقی میشود و افراد مبتلا به کمبود آن در ۲۰ سال اول زندگی خود دارای سابقه ای از ترومبوز وریدی هستند.
پایین بودن سطح آنتی ترومبین در افراد مبتلا به بیماری های کبدی چون سیروز کبدی، بیماری سندروم نفروتیک و كارسينوماى پيشرفته دیده میشود.
بالا رفتن هموسيستئين در خون
نوعی اسيد آمینه گوگرددار می باشد که نشئت گرفته از متيونين غذایی است.
متیونین در داخل سلول ها بعد از دمتيلاسيون به هموسيستئين تبدیل شده و با اثر گذاری آنزیم MTHFR، آنزیم Methylene Synthase و همچنین آنزیم Cystathionine Synthase دوباره به متیونین تبدیل می گردد.
داشتن نقص به صورت ارثی در این آنزیم ها باعث بالا رفتن سطح هموسيستئين میشود و با افزایش آن احتمال سقط نیز افزایش پیدا می کند.
از علت های غیر ژنتیکی افرایش هموسيستئين می توان به کمبود ویتامین B12، B6 و اسيد فولیک اشاره نمود.
زیاد شدن فيبرينوژن خون و یا ديسفيبرينوژنمى
نوعی اختلال نادر است که باعث Hypercoagulability شده و در افراد مبتلا به ترومبوز وردیدی مشاهده می گردد.
بروز این اختلال موجب سقط ۳۹ درصدی جنین و مرگ ۹ درصدی جنین در داخل رحم میشود.
آزمایش ترومبوفیلی
جزو آزمایشاتی است که برای بررسی کردن عوامل به وجود آورنده اختلال ترومبوفیلی مورد استفاده قرار می گیرد.
اختلال ترومبوفیلی به بیماری خونی گفته میشود که ریسک لخته شدن خون را در داخل عروق افزایش می دهد.
این بیماری به صورت ژنتیکی و اکتسابی در فرد بروز می یابد و نوعی هایپر انعقاد و یا انعقاد خون زیاد از حد است که افراد مبتلا را بیشتر از بقیه به لخته خون مبتلا می کند و انعقاد خون بیشتر از حالت طبیعی رخ داده و اختلال هایی را در بدن به وجود می آورد.
از مشکلاتی که در دوران بارداری فرد را تهدید می کند خطر سقط ناشی از این عارضه است و در سه ماه اول بارداری رخ می دهد.
سقط مکرر یعنی سقط های متوالی که به صورت خود به خود برای سه بار و یا بیشتر در سه ماه اول اتفاق افتاده است.
سقط جنین علت های مختلفی دارد که اختلال انعقادی ژنتیکی یکی از آنها است.
سالم بودن جنین و خونرسانی به آن با هم ارتباط مستقیمی داشته و با قطع خونرسانی سلامت جنین به خطر می افتد.
ابتلا به بیماری ترومبوفیلی باعث ایجاد لخته خون و عدم خونرسانی به جنین و نهایت سقط جنین می گردد.
آزمایش پنل ترومبوفیلی
این پنل دارای چند تست است که روی نمونه خون فرد انجام میشود تا عملکرد ترومبوپلاستین و فاکتور 8 را مورد بررسی قرار دهند.
با ارزیابی این پروتئین ها می توان موجب شناسایی نقص احتمالی شد.
بعضی از تست های این پنل خیلی ساده و سریع قابل اجرا هستند و با مشخص شدن نتیجه آنها می توان از خطر ترومبوفیلی مطلع شد.
گاهی اوقات پزشکان نمونه خون دیگری را برای آزمایشات پیچیده تر تجویز می کند و تشخیص این بیماری زیر نظر پزشک هماتولوژیست صورت می گیرد.
میزان قابل اعتماد بودن تست ترومبوفیلی
آزمایش خون و پنل ترومبوفیلی نیز مانند هر آزمایش دیگر با محدودیت هایی همراه است و نمی توان با استفاده از آن تمام بیماری ها را شناسایی نمود.
اما این روز ها پنل ترومبوفیلی و سقط جنین که شامل تست های ژنتیکی مربوط سقط های ترامبوفیلیک است نتایج قابل اعتمادی را ارائه می کنند ولی باز هم نمی توان اطمینان ۱۰۰ درصدی از این تست ها داشت.
تاثیر ترومبوفیلی بر سقط های مکرر
ترومبوفیلی، به معنای تمایل غیرطبیعی به لخته شدن خون، یکی از عوامل خطر مهم در سقطهای مکرر محسوب میشود.
این وضعیت میتواند جریان خون به جفت را مختل کرده و باعث کاهش تأمین اکسیژن و مواد مغذی برای جنین شود.
در نتیجه، رشد جنین به خطر میافتد و احتمال سقط در مراحل اولیه یا میانی بارداری افزایش مییابد.
در برخی موارد، اختلالات ژنتیکی مانند جهش فاکتور V لیدن یا جهش پروترومبین، ریسک ترومبوفیلی را بهویژه در زنان جوان افزایش میدهند.
تشخیص دقیق ترومبوفیلی در زنان با سابقه سقطهای مکرر اهمیت بسیاری دارد.
درمان این اختلال اغلب شامل داروهای ضدانعقاد مانند هپارین با وزن مولکولی پایین یا آسپرین است که به بهبود جریان خون جفت و کاهش خطرات سقط کمک میکند.
این داروها اغلب از اوایل بارداری تجویز شده و تحت نظارت دقیق پزشک استفاده میشوند.
برای زنان مبتلا به ترومبوفیلی، نظارت منظم و تیمی چندتخصصی شامل متخصص زنان و زایمان و خونشناس ضروری است.
علاوه بر درمان دارویی، تغییر سبک زندگی مانند ترک سیگار، مدیریت استرس، و حفظ وزن مناسب میتواند به کاهش خطرات کمک کند.
شناسایی و مدیریت بهموقع ترومبوفیلی نه تنها شانس بارداری موفق را افزایش میدهد بلکه میتواند از عوارض بارداری مانند پرهاکلامپسی نیز پیشگیری کند.
در چه مواردی آزمایش ترومبوفیلی تجویز میشود؟
آزمایش ترومبوفیلی در شرایط مختلفی تجویز میشود که یکی از آنها سابقه سقطهای مکرر است.
اگر زنی سه یا بیشتر از سه بار سقط جنین در سهماهه اول یا دوم بارداری داشته باشد، پزشکان ممکن است آزمایش ترومبوفیلی را بهمنظور شناسایی اختلالات انعقادی تجویز کنند.
این اختلالات میتوانند باعث کاهش جریان خون به جفت شوند و ریسک سقط جنین را افزایش دهند.
به همین دلیل، تشخیص ترومبوفیلی در این موارد برای مدیریت بهتر بارداری ضروری است.
دومین موردی که آزمایش ترومبوفیلی تجویز میشود، سابقه فردی یا خانوادگی لختههای خونی است.
افرادی که خود یا اعضای خانوادهشان سابقه لختههای خونی مانند ترومبوز ورید عمقی (DVT) یا آمبولی ریوی داشته باشند، در معرض خطر ترومبوفیلی قرار دارند.
این افراد باید آزمایش ترومبوفیلی انجام دهند تا خطر لخته شدن خون در دوران بارداری یا سایر وضعیتهای پزشکی شناسایی و مدیریت شود.
در نهایت، آزمایش ترومبوفیلی در افرادی که در معرض خطر لخته شدن خون هستند و عوامل خطر دیگری دارند، مانند استفاده از داروهای ضد بارداری هورمونی، بارداری یا جراحیهای بزرگ، ممکن است تجویز شود.
افرادی که چاق هستند یا سابقه بیماریهای قلبی عروقی دارند نیز ممکن است بهدلیل افزایش خطر لخته شدن خون تحت آزمایشهای ترومبوفیلی قرار گیرند تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.
تست ترومبوفیلی چقدر قابل اطمینان است؟
تست ترومبوفیلی به طور کلی قابل اعتماد است، اما نتایج آن ممکن است تحت تأثیر عوامل مختلف قرار گیرد.
این آزمایشها معمولاً برای شناسایی اختلالات ژنتیکی یا اکتسابی که موجب افزایش لخته شدن خون میشوند، استفاده میشوند.
در صورتی که آزمایشهای مناسب و توسط متخصصین انجام شوند، این تستها دقت بالایی دارند و میتوانند شرایطی مانند جهش فاکتور V لیدن، جهش پروترومبین یا نقص در پروتئینهای ضدانعقادی را شناسایی کنند.
با این حال، نتیجه آزمایش باید همیشه در کنار تاریخچه پزشکی بیمار و سایر یافتههای بالینی مورد ارزیابی قرار گیرد.
یکی از چالشها در تستهای ترومبوفیلی، تغییرات زمانی در نتایج است.
برخی از اختلالات ترومبوفیلی ممکن است در مراحل مختلف زندگی یا در دوران بارداری نمایان شوند، بنابراین ممکن است نتایج آزمایش در زمانهای مختلف متفاوت باشد.
به همین دلیل، در برخی موارد آزمایشها باید در چندین نوبت انجام شوند تا نتایج دقیقتر به دست آید.
همچنین، در برخی موارد ممکن است آزمایشهای ترومبوفیلی نشاندهنده وضعیت فردی باشند که فقط در شرایط خاصی فعال میشود و در سایر زمانها نتایج منفی به دست آید.
در نهایت، تست ترومبوفیلی به تنهایی برای تشخیص قطعی کافی نیست و باید در کنار سایر آزمایشها و ارزیابیهای بالینی قرار گیرد.
پزشکان باید نتایج آزمایش را با توجه به سابقه پزشکی فرد و علائم بالینی او تفسیر کنند.
به همین دلیل، این آزمایشها اغلب بخشی از یک فرآیند تشخیصی گستردهتر هستند که به کمک آن پزشک میتواند تصمیمات درمانی مناسب را اتخاذ کند.
هزینه آزمایش ترومبوفیلی
هزینه آزمایش ترومبوفیلی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع آزمایشهایی که برای تشخیص اختلالات انعقادی تجویز میشود.
این آزمایشها میتوانند شامل آزمایشهای ژنتیکی برای شناسایی جهشهایی مانند فاکتور V لیدن یا پروتئین C و S، یا آزمایشهای خون برای اندازهگیری فاکتورهای انعقادی مختلف باشند.
بسته به مجموعه آزمایشها و پیچیدگی آنها، هزینهها ممکن است متفاوت باشد.
همچنین، هزینهها ممکن است تحت تأثیر محل انجام آزمایش، استفاده از تجهیزات پیشرفته یا نیاز به مشاوره با متخصصین مختلف قرار گیرد.
علاوه بر نوع آزمایش، هزینه میتواند به سیاستهای بیمهای و شرایط خاص هر کشور نیز بستگی داشته باشد.
در برخی از سیستمهای بهداشتی، بیماران ممکن است بخشی از هزینهها را خود پرداخت کنند، در حالی که در دیگر مناطق، بیمهها ممکن است هزینههای آزمایش ترومبوفیلی را پوشش دهند.
مهم است که بیمار پیش از انجام آزمایش، جزئیات هزینهها را از پزشک معالج یا آزمایشگاه دریافت کند تا از هر گونه ابهام یا هزینههای غیرمنتظره جلوگیری شود.
10 پاسخ
آیا نتایج تست ژنتیکی همیشه قطعیه؟
نتایج معمولاً قابلاعتماد هستند؛ اما همیشه قطعی نیستند. برخی نتایج ممکن است نیاز به تفسیر بیشتری داشته باشند
تستهای ژنتیکی فقط برای افراد بیمار هست؟
آزمایش ژنتیک نقش تعیین کننده ای در تعیین خطر ابتلا به برخی بیماری ها و همچنین غربالگری و گاهاً درمان پزشکی دارد.و صرفا برای افراد بیمار نیست
تستهای ژنتیکی برای نوزادان و کودکان انجام میشه؟
بله
بنا به اظهارات محققان، برای اکثر بیماری ها تنها زمانی امکان درمان وجود دارد که علائم در کودک ایجاد شود. همچنین آزمایش و تشخیص آن، ماه ها یا سال ها طول می کشد.
اگر نتیجه تست مثبت باشد، چه اقداماتی باید انجام شود؟
پزشک معالج آزمایشات و تست های تکمیلی جهت درمان انجام میشود
این تستها چجوری انجام میشه؟
آزمایشات خون هست انجام میشود
و شرایط هورمونی و ناشتایی هر تست متفاوت هست