آزمایشات  التهابات روده

آزمایشی که التهابات مربوط به روده را تشخیص می دهد آزمایش مدفوع کالپروتکتین است.

از طریق این آزمایش در آزمایشگاه مدفوع فرد را از نظر نوعی پروتئین مورد بررسی قرار می دهند تا اندازه التهابات روده را تشخیص دهند.

این آزمایش می تواند به تشخیص علت های التهابی بودن یا التهابی نبودن روده کمک کند.

یکی از علت های التهاب روده عفونت های باکتریایی مثل IBD است.

آزمایش کالپروتکتین بیشتر التهابات موجود در روده بزرگ را تشخیص می دهد و التهابات روده کوچک را نشان نمی دهد‌، پس به این نتیجه می رسیم که با این آزمایش نمی توان تمام مشکلات IBD را به طور کامل تشخیص داد.

مثلا یکی از بیماری هایی که تنها روده کوچک را درگیر می کند بیماری کرون است.

آزمایش مدفوع کالپروتکتین

نوتروفیل ها یک نوع گلبول سفید است.

هنگام التهاب در روده فرد، نوتروفیل ها به قسمت التهابی حرکت می کنند و بعد کالپروتکتین را که یک نوع پروتئین هستند، رها میشوند.

این رها شدن کالپروتکتین موجب بالاتر رفتن اندازه پروتئین در مدفوع شخص می شود.

در این آزمایش اندازه پروتئین را در مدفوع اندازه گیری می کنند که میزان التهاب در روده فرد را نشان داده شود.

آزمایش کالپروتکتین تهاجمی نمی باشد و فقط باید نمونه مدفوع بیمار گرفته شود برای این منظور آزمایشگاه ظرف های تمیزی را در اختیار بیمار قرار می دهد تا نمونه مدفوع خود را در اختیار آن ها قرار دهند.

باید هنگام نمونه گیری شخص احتیاط کند که ادرار یا آب در نمونه آزمایشی نباشد چون ممکن است آن را آلوده کند.

آزمایش مدفوع کالپروتکتین به پزشک برای تشخیص بیماری کمک زیادی می کند.

پزشک با استفاده از آن تشخیص می دهد بیمار به IBD مبتلاست یا بیماری روده اش غیر التهابی است، و اینکه نوع بیماری که دارد سندرم روده تحریک پذیر می باشد یا خیر.

از عواملی باعث ایجاد نتیجه کاذب و اشتباه در این آزمایش می شود می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• باید نحوه نمونه گیری توسط فرد به درستی انجام گیرد.
• باید بعد از گرفتن نمونه سریعا آن را به آزمایشگاه تحویل داده شود تا در دمای یخچال نگهداری شود.
• باید از شیر قبل از انجام آزمایش استفاده نکرد زیرا باعث افزایش کاذب کالپروتکتین در نمونه مدفوع می شود.

در این آزمایش مدفوع،  سطح کالپروتکتین از طریق روش ایمونوسوربنت که با آنزیم ELISA مرتبط است بررسی می‌شود.

در آزمایش ELISA مواردی چون آنتی بادی، آنتی ژن، پروتئین، گلیکوپروتئین و هورمون بررسی می‌شود.

اندازه طبیعی آزمایش کالپروتکتین بین ۵۰ تا ۲۰۰ میکروگرم در میلی گرم است. مقدار بالای ۲۰۰ نشانه وجود بیماری التهابی در بدن است.

اگر میزان این آزمایش بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ میکروگرم در میلی گرم باشد قطعا بیان کننده وجود التهاب است‌.

اندازه طبیعی و غیر طبیعی این آزمایش با توجه به کیت های تست مورد استفاده متفاوت است.

این آزمایش برای تشخیص دادن بیماری و یا نظارت کردن بر شرایط موجود در آزمایشگاه پاتوبیولوژی خسروشاهی انجام می گیرد.

آزمایش های خون مورد استفاده برای التهاب روده

شمارش گلبول های قرمز

در این نوع آزمایش در نمونه خون فرد بیمار تعداد گلبول های قرمز آن را اندازه می گیرند.

گلبول های قرمز خون دارای هموگلوبین است.

هموگلوبین پروتئینی است که دارای آهن است و اکسیژن را به  قسمت های مختلف بدن می رساند.

اگر تعداد RBC کم  کم خونی به وجود می آید.

افرادی که IBD دارند به علت اینکه خونریزی های مزمن روده دارند و به علت التهابات روده، آهن به خوبی جذب نمی شود مبتلا به کم خونی و فقر آهن می شوند که باید آزمایش کم خونی بدهند.

آزمایش هموگلوبین

یکی از آزمایشات تشخیصی برای بررسی کردن شدت آنمی آزمایش هموگلوبین است.

وقتی سطح RBC و هموگلوبین پایین باشد نشان دهنده کم خونی های مزمن یا کم خونی هایی است که منشا آن التهاب است.

بیماری کرون یا کولیت السراتیو زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی به سلول های خودی حمله کرده یا اینکه سیستم ایمنی پاسخ بیش از حد داده است.

آزمایش هماتوکریت

این آزمایش برای اندازه گیری حجم گلبول های قرمز خون است و پروتئین و سلول خاصی را اندازه گیری نمی کند‌‌.

اگر مقدار گلبول قرمز خون کم باشد نشان دهنده آنمی( کم خونی) و اگر زیاد باشد نشان دهنده دهیدراتاسیون (کم ابی) یا کم بودن اکسیژن و یا…. باشد.

اگر درصد هماتوکریت ثابت باشد افراد علائم بیماری کمتری دارند و کنترل کردن علائم بیماری آن ها راحت تر است.

شمارش گلبول های سفید خون

یکی از اجزای مهم سیستم ایمنی بدن گلبول های سفید خون است.

گلبول های سفید عوامل بیماری زا را در بدن خیلی زود تشخیص می دهند و آن ها را از بین می برند حتی میکرو ارگانیسمها وقتی وارد بدن می شوند را خیلی زود شناسایی کرده و به آن ها حمله می کنند.

گلبول های سفید انواع مختلفی دارند و هر کدام هدف خاصی را دنبال می کنند.

در آزمایش گلبول های سفید، مقدار این گلبول ها را اندازه گیری می کنند اگر مقدار آن زیاد باشد نشان دهنده التهاب و یا عفونت می باشد.

آزمایش پروتئین سرکوبگر C و ESR

این دو آزمایش برای اندازه گیری مقدار التهاب در بدن استفاده می شود.

پروتئین واکنشگر C

وقتی در بدن التهاب وجود داشته باشد کبد از خود پروتئین واکنشگر C را ترشح می کند.

سرعت رسوب اریتروسیت ها

وقتی گلبول های قرمز خون را درون لوله آزمایش ته نشین شد نشان دهنده التهاب در بدن است چون افرادی که التهاب روده دارند ته نشینی RBC آن ها بیشتر بقیه افراد است.

تشخیص التهابات روده به وسیله آندوسکوپی و کلونوسکوپی

التهابات روده (IBD) بوسیله آندوسکوپی برای بیماری کرون و استفاده از کلونوسکوپی برای بیماری کولیت اولسراتیو یا به کار گیری رادیوگرافی یا تصویر برداری مغناطیسی قابل تشخیص است.

از مدفوع، آزمایشاتی را برای اینکه تشخیص بدهند علائم به واسطه عفونت است یا خیر استفاده می کنند.

آزمایشات خون را نیز برای بررسی و تایید تشخیص مورد نظرشان به کار می برند.

به طور کلی آندوسکوپی، کولونوسکوپی آزمایشات تکمیل کننده برای محل دقیق التهاب و تشخیص علت وجود التهاب هستند.

عوارض بیماری التهاب روده

از جمله عوارضی که این بیماری ممکن است ایجاد کند می توان موارد زیر را بیان کرد:

• امکان ابتلا به سرطان روده بزرگ وجود دارد.
  ابتلا به کولیت اولسراتیو و یا بیماری کرونری در روده بزرگ اثر گذاشته و ابتلا به سرطان روده بزرگ را به همراه دارد.
  باید ۸ الی ۱۰ سال یکبار غربالگری ابتلا به این سرطان بعد از تشخیص این بیماری انجام گیرد.
• ملتهب شدن پوست، مفصل و یا چشم فرد
• مصرف یکسری از داروهای ضد التهابی چون کورتیکواستروئیدها موجب پوکی استخوان، بالا رفتن فشار خون و … می‌شود.
• موجب ایجاد کلانژیت اسکلروزان‌ اولیه می‌شود و زخم در مجاری صفراوی و تنگ شدن آن را به همراه داشته و آسیب کبدی ایجاد می کند.
• باعث لختگی خون در رگ ها و شریان ها میشود.