عفونت انگلی

انگل ها به ارگانیسم هایی گفته می‌شود که برای زندگی و زنده ماندن نیاز به تغذیه از بدن دیگر موجودات دارند.

برخی انگل ها هستند که بر روی میزبان تاثیر زیادی نمی گذارند، اما برخی دیگر در بدن میزبان خود شروع به رشد و تکثیر کرده و به ارگان های بدن میزبان خود حمله می کنند و بیماری های عفونی انگلی را به وجود می آورند.

مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر جهان با عفونت های انگلی زیادی مواجه هستند که مالاریا یکی از کشنده ترین بیماری های انگلی است.

از شایع ترین بیماری های عفونت انگلی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

ژیاردیازیس

این عفونت انگلی باعث ایجاد ناراحتی معده، اسهال کردن، نفخ کردن ، مدفوع پر چرب و بروز دهیدراتاسیون می شود.

تریکومونیازیس

از راه تماس جنسی منتقل میشود و با خارش و قرمزی در ناحیه تناسلی و خروج ترشحات همراه است.

کریپتوسپوریدیوز

این عفونت انگلی با تهوع و استفراغ، وجود درد در معده، بروز دهیدراتاسیون، کم شدن وزن و تب کردن همراه است.

توکسوپلاسموز

دارای علائمی چون علائم آنفولانزا بوده و موجب متورم شدن غدد لنفاوی و درد در عضلات می شود.

انواع انگل ها

انگل ها دارای انواع مختلف به قرار زیر هستند:

انگل های کرم قلاب دار

این کرم ها با رسیدن به سن بلوغ می توانند بر روی قدرت و سلامت کلی بدن اثر بگذارند.

کرم های جوان با استفاده از دندان هایشان موجب سوراخ شدن دیواره روده می‌شوند و از خون بدن جهت تغذیه استفاده می کنند.

این کرم ها باعث درد های شکمی، کمبود ویتامین و از دست دادن اشتها می‌ شوند.

انگل کرمی گرد

این انگل ها در روز ۲۰۰۰۰۰ تخم گذاشته و طولی به اندازه ۴ متر و نیم دارند.

تعداد زیادی از این انگل ها باعث ایجاد انسداد در مجاری روده شده و با خونریزی کبد، کم شدن اشتها و عدم جذب غذا های هضم شده همراه هستند.

انگل کرمک

این انگل با خارش، سوزش در ناحیه مقعد و قسمت واژن، بی خوابی و … همراه است.

در انگل کرمک کرم ماده به بیرون از مقعد آمده و در روز ۱۵۰۰۰ تخم می گذارد.

این کرم ها سفید رنگ بوده و اندازه ای حدود نیم اینچ دارند.

انگل کرم پهن

این کرم ها در قسمت های روده، مثانه، کلیه و کبد وجود دارند و بیماری های شدید دستگاه گوارشی را ایجاد می کنند.

طول این کرم ها بین ۱ الی ۲.۵ سانتی متر است.

انگل کرم نواری

این نوع انگل با خارش، وجود مدفوع خونی، کم شدن وزن، حالت تهوع و داشتن کم خونی همراه است و خونریزی ناشی از آن زمانی رخ می دهد که کرم ها به دیواره روده نفوذ کرده باشند.

طول این کرم ها تا ۱۰ متر و نیم پیش می رود و برای ۱۰ سال در روده زنده هستند.

منابع عفونت انگلی

عفونت های انگلی در موارد زیر وجود دارند و ممکن است به فرد منتقل شوند:

خاک و آب های آلوده

خاک و آب هایی که به فضولات انسانی آلوده هستند ممکن است دارای تخم انگل باشند و به بدن منتقل شوند.

داخل گوشت خام و نیمه پز

استفاده از گوشت خام و نیمه پز حیوانات منبعی از وجود عفونت انگلی است مثل گوشت گاو خام

داخل غذا های دریایی

مصرف خرچنگ، ماهی های آب های شیرین  و‌ گیاهان آبزی نیز ممکن است موجب انتقال انگل به بدن شوند.

از حشرات خونخوار

پشه ها، مگس ها و حشراتی که خونخوار هستند می توانند موجب انتقال عفونت های انگلی به بدن شوند.

از طریق انسان ها

بدن انسان ها میزبان برخی انگل ها است که موجب آلودگی توسط انگل ها می شود.

از راه حیوانات خانگی

گربه، سگ و دیگر حیوانات خانگی منبع آلودگی انگلی می باشند.

راه های انتقال عفونت های انگلی

از راه های انتقال عفونت های انگلی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• از راه دهان با خوردن آب، میوه و سبزیجات آلوده.
  برخی مواقع با دست زدن به سطح آلوده به انگل و خوردن مواد غذایی با دست های آلوده، عفونت انگلی به بدن منتقل می شود.
• از راه نفوذ کردن به پوست و غشای مخاطی موجود تخم انگل و لارو از راه زخم های پوستی موجود و غشای مخاطی به بدن منتقل می شود.
• از راه تماس های جنسی و فیزیکی که برخی انگل ها را شامل می‌شود چون انتامبا و انگل انتروبیوس
• از راه خون و استفاده از فرآورده های خونی آلوده به انگل
• با انتقال از راه جفت و منتقل شدن از مادر آلوده به جنین

روش های تشخیص بیماری انگل و عفونت های گوارشی

تشخیص نهایی و قطعی بیماری انگلی و عفونت موجود، از طریق انجام آزمایشات صورت می گیرد.

از جمله راه های تشخیص وجود انگل و عفونت دستگاه گوارشی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

استفاده از آزمایش خون

استفاده از آزمایش خون برای تشخیص دادن بیماری های انگلی یکی از راهکار های به کار رفته در شناسایی انگل است.

از طریق این آزمایش اقدام به شمارش سلول های خونی کرده و شکل، ساختار و آنتی ژن های خاص مربوط به آنها، از طریق آزمون ها ایمونولوژیکی‌ و تکنیک مولکولی مشخص می گردد.

انجام تست های میکروسکوپی

انجام تست های میکروسکوپی و استفاده از میکروسکوپ جهت شناسایی انگل و ساختار هایی که با آن در ارتباط است، از طریق بررسی نمونه های خون، مدفوع، ادرار و بافت انجام می شود.

در این روش از اسلاید های تخت و برشی یا آزمایش گرم-گیمزا استفاده می شود.

انجام آزمایش مدفوع

این آزمایش مدفوع را جهت تشخیص دادن انگل های روده ای چون انگل آمیبیازیس، انگل کریپتوسپوریدیوم و انگل گاردیازیس مورد استفاده قرار می دهند.

در این آزمایش از اسلاید های تخت، بررسی آنتی ژن ها و آزمون های مولکولی، جهت مشخص شدن انگل موجود استفاده می کنند.

انجام آزمایش ادرار

در آزمایش ادرار با استفاده از نمونه ادرار بیماری های انگلی چون شیستوزومیازیس و تریکومونیازیس مورد بررسی قرار می گیرد.

برای انجام آن از اسلاید تخت، آزمون های مولکولی و آنتی ژنی استفاده می شود.

انجام آزمایشات سرولوژی

آزمایشات سرولوژی را جهت تشخیص بیماری های انگلی مورد استفاده قرار می دهند و از طریق آن آنتی بادی های موجود در خون مشخص می شود.

از جمله آزمایشات سرولوژی مورد استفاده جهت شناسایی بیماری های انگلی لیشمانیازیس و توکسوپلاسموزیس، می توان آزمایش الایزا یا آزمایش ایمونوفلوئورسانس را نام برد.

انجام آزمایشات مولکولی

با استفاده از آزمایشات مولکولی می توان اقدام به تشخیص اسید هسته ای انگل در نمونه های بیولوژیکی کرد.

مقدار حساسیت این روش بالا است و از طریق آن بیماری هایی چون بیماری مالاریا، بیماری توکسوپلاسموزیس و بیماری لیشمانیازیس را می توان مشخص نمود.

انجام کولونوسکوپی و آندوسکوپی

زمانی که آزمایش مدفوع انجام شده نتیجه ای غیر طبیعی داشته باشد از این تست ها استفاده می کنند.

برای انجام این تست ها شخص در حالت نیمه بیهوش بوده و از طریق دهان یا رکتوم  لوله ای انعطاف پذیر وارد دستگاه گوارش کرده تا آن را مورد بررسی قرار دهند.

استفاده از رادیوگرافی با پرتوهای ایکس، انجام MRI و توموگرافی محوری

از طریق این روش های تصویربرداری در زمینه وجود علائم ضایعات و آسیب های ایجاد شده توسط انگل ها، تصویرهایی را به دست می آورند.

راهکار های پیشگیری از عفونت انگلی

با استفاده از برخی اقدامات ساده می توان از ابتلا به عفونت های انگلی پیشگیری نمود. این اقدامات عبارتند از:

• نمیز کردن و شستن دست ها به صورت مرتب مخصوصا زمانی که با گوشت های نپخته یا مدفوع در تماس بوده است.
• استفاده از آب های تصفیه شده و جوشیده
• مصرف کردن غذا هایی‌ که کاملا پخته شده اند.
• انجام روابط جنسی محافظت شده و همراه با کاندوم
• دور بودن از منطقه های دارای حشرات زیاد چون پشه و مگس
• دوری کردن از راه رفتن بر روی خاک یا راه رفتن در فضا های بسته چون غار ها با پا های برهنه
• استفاده از اسپری های حشره کش و پشه بند در فصل های گرم